0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
604
Okunma
İçi yanıyordu...
Sessizce bir köşede ağlıyordu
Taziye gelenlerin gözlerine bakıyordu
Onlar bir şeyler söylesinler diye çırpınıyordu
Garip ve öksüz kaldım diye çocuklarına sarılıyordu
Yakınlar, eş ve dostlar suskun bir halde onu anıyorlardı
Garip bir telaş, kefen ve mezar cenaze namazına hazırlanıyordu
Kayserinin eşrafı büyük cami denen Selçuklu eseri olan camiyi istiyorlardı
Ve fakat mevta için bu ne kadar önemlidir ve gereklidir hiç düşünmüyorlardı
Rahmet dilemek ve fatihalar, Yasinler okumak onun ruhu için kifayet ediyor muydu
Her şartı ve zamanı fırsat adına kullananlar gafiller riyakarlık adına yarışa katılıyordu
Ten ve bedenden yalnızca kemiklerin kalacağı, ruhun ve nefsin şaşkınlık yaşayacağı haşyet unutuluyordu
Mustafa Cilasun
