Artık yeter.
Çekip gitsem diyorum.
Karanlık akşamlarda yürüsem,
Yürüsem loş karanlıklarda.
Dönüşü olmayan yerlere,gitsem.
Gitsem şu yalan dünyadan.
Hep o değil mi beni,günahkâr eden,

Bir yaşam,
Koskoca bir ömür geçti.
Ne yaptık ki,
Kalp kırmaktan başka.
Ekmeğimizi,
Yemeğimizi mi paylaştık.
Bir yoksul ,bir hastaya ,
Yardım mı ettik.
Ne kadar vurdum duymaz ,olmuşuz.
Hiç bir şeyden,etkilenmiyoruz.
Ne sokağa bıraktığımız ,çocuklardan,
Ne de,
Susuz kalmış bir ağaçtan.
İnsanlara çarpıp kaçıyoruz,
Dönüp e bir bakmıyoruz.
Hiç vicdanımız,sızlamıyor.
Kalbimiz o kadar,katılaşmış ki,
Kendimizden başkasını,düşünmüyoruz.

Hep bencilce,yaşamadık mı,
Her şeyin iyisi bana,
Ben yaşayayım da,
Gerisinin canı cehenneme,demedik mi,
Birilerinin kuyusunu kazdık
İçine kendimiz düştük ama,
İbret mi ,aldık.
Neye yarar böyle,sorumsuzca.
Çekip gitsem artık,
Gitsem,diyorum

SELMA MERİÇ