9
Yorum
23
Beğeni
5,0
Puan
1765
Okunma

4 ağustos 1981 den
13 eylül 2005 e kadar yaşadığım şehir...
gömlümdeki şehir İSTANBUL...UM !
SANA GELDİM!
Ah İstanbul, ah
Ne büyük hasretimdin
Ne çok özlemiştim seni
Geldim; çok kalabalıktın
Yalnız değildim; kalabalıktım
Ne ben; sımsıkı sarılabildim (sana)
Nede sen sımsıkı sarıp; sarılabildin (bana)...
Kalmak isterdim
Kal demedin
Diyemedin
Sahi neden
Neden ? İstanbul
Kalmamı istedinde
Ben mi hissetmedim
Ben mi duymadım.
İstanbul’um
Bitmeyen bahar’ım
En sevdiğim mevsimde
Uzaktan kapını çaldım
Nisan da yağmur altında sırılsıklam
Gönlümün en güzel en sevdiğim şehrinde
Niyetim ıslanmaktı el ele sevgiyle
Gel ıslanalım demek isterdin
İçin sızladı eminim; diyemedin diye.
Yaz’ın
Kış’ın
Güz’ün
Bahar’ın
Güneş’in
Kar’ın...
Yağmurun rüzgarın
Bana hüzün yağdırsa da
İnan ki; sararan yaprakların
Senin herşeyin güzel İstanbul’um.
S e v i y o r u m seni gönlümün şehri
Ayrılıklar; uzaklar, soğutmaz senden beni
Güneşle bir gülümsemeni değişmem hiç bir şeye
Bir selamın gelse kuşlarla; hüznüm döner neşeye
Yaratılan güzellikler için den tek seni seçtim
Kalamadım; tutamadım elinden
Affet yine; sessizce yanından geçtim...
5 NİSAN . 15:08 . 2016
M E L E K
Batu41 (Durak Yiğit) şair abim; şiirimi begenip sesiyle yorum katarak ve videosunu da değerli zamanından ayırarak yapan emek veren eline yüregine saglık teşekkür ederim...bana süpriz oldu çok sevindim.
5.0
100% (18)