Uçurtma ardında ,bilye peşinde geçerdi
Günlerimiz hep aydın ,hep güzeldi
Ah çocukluğumuz
Hüzünce azlığımız, coşkuca çokluğumuz
Ah ne günlerdi..
Kuru ekmekle sağlanan tokluğumuz

Üçyüz kilometre üç yıl demekti bazı
Nineye gitmek için üç kış
Sokakların tozunda yunarak geçirip üç yazı
Dördüncüde yeni bir kot almaktı mutluluğumuz
Annelerin ördüğü kazaklar hep aynı nakış
Renklerin solukluğundaydı farkımız

En lezzetli yemek en kalabalık yenilen yemekti
Zaten yemek babayla yemek demekti
Mutluluk ay başında gelecek çikolatayı
Üç gün önceden heyecanla beklemekti

Masal demekti ninenin sesi
Müşfik , kulakları okşayan
Sobanın küllerinde közlenen patates kokusu
Ve safi güven duygusu
Bugün çocuklarımıza veremediğimiz..
Ve sükunet

Bugün yaşadığımız
Sentetik Hüzünler Senfonisi
Yani gürültü
Ve güvensizlik
Aradığımız kaybedilen safiyet
Ninelerin masallarında..