5
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
1005
Okunma
Yine kar boranlı gönül dağlarım
Dalga dalda dönen sis’tir bilesin
Buz gibi eridi güzel çağlarım
Boğazda düğlenen ses’tir bilesin
Bahar gelse yine yayla yaylamaz
Her yer cennet olsa bir yer eğlemez
Eli bırak sana bile söylemez
Bu deli cihana küs’tür bilesin
Hangi derdin desem yüreğim yandı
Vakit öyle vakti ışığım söndü
Kara gözlerime boz duman indi
Üzerime çöken pus’tur bilesin
Yeter ettiklerin gelmiyor dile
Dört yanımdan sardı bitmeyen çile
Gizimde saklarım diyemem ele
Beni böyle eden us’dur bilesin
Leyla’yım düşlerimin hep yarım kaldı
Sabrım sona erdi dağarcık doldu
Bağrıma açtığın yara kırk oldu
Yıllardır tuttuğum yas’ tır bilesin
Leylican.
5.0
100% (6)
Cevap Yaz