Buradan geçiyor ken, misafir olduk biz de
Bitmeyecekmiş gibi, ömrü boşa harcadık
Gitmez idik biz yine, olsaydı elimiz de
Nefesin bir sonu var; yaşlanınca kavradık
Dokuz aylık bir yoldan, ağlayarak geliriz
Seveni; sevmeyeni, ağlatarak gideriz...



Emekledik yürüdük, düştük bazen süründük
Öğrendik ve öğrettik, güldük biraz eğlendik
Sevindik mutlu olduk, hep birlikte üzüldük
Dostlarla keyiflendik, derdiyle kederlendik
Dokuz aylık bir yoldan, ağlayarak geliriz
Seveni; sevmeyeni, ağlatarak gideriz...



Okuduk bilgilendik, paylaşarak çoğalttık
Düğün dernek el ele, derlendik toparlandık
Çare olduk dertlere, acısını azalttık
Kötülüğe set çekip, iyiliğe yol aldık
Dokuz aylık bir yoldan, ağlayarak geliriz
Seveni; sevmeyeni, ağlatarak gideriz...



Toprak dolar içine, fer kalmaz gözümüz de
Birgün gider oluruz, geleceksiniz siz de
Silinir ismim cismim, kalmaz bir sözümüz de
Bâki kalan kim var’ki ? şimdide sıra biz de
Dokuz aylık bir yoldan, ağlayarak geliriz
Seveni; sevmeyeni, ağlatarak gideriz...


Hayat denen; ömürse, düşe kalka geçiyor
Günlerimiz bir soluk, kuşlar gibi uçuyor
Gidince o tarafta, herkes; ektiğini biçiyor
Melekler karşılıyor, defterini açıyor
Dokuz aylık bir yoldan, ağlayarak geliriz
Seveni; sevmeyeni, ağlatarak gideriz...



8 NİSAN 20:32 2016
M E L E K