Senin olduğun her yere
Yüzümü gözümü sürsem
İnce bir çizgi olup
Göz altlarını çizsem
Beni fazla gör diye
Büyüsem de büyüsem.





Yağmurun altında çınar
Yeşil mi yeşil
Renkleri elbet kendisi değil
Bir rüzgar adı Rodos
Esiyor tabi efil efil
Kapılarının tam ortası
Silik bir yazıyla kaplı
Sevgi caddesiydi sanırım
Öksüzler apartmanı




Akşamları deniz etrafı bir dert
Kazılmış kazılmış yine kum
Etrafta güvençli binlerce fert
Son suları da akıyor
Ama ben yokum
Sonbahar da yapraklar dökülüyor
Kış da kalmam elbet
Dalgın kırlangıç
Uysal bir gece
Yapraklar çıldırdı tabi
Düşüyorlar delice
Arada kesiyor aklımı
İnceden inceye.






Yine bir radyo görüntü bozuk
Sesi geliyor ama
Görmeyeceksem ne anlamı var
Seni de seviyorum ama
Görmeyeceksem ne anlamı var
Bir el darbesi ile yeni ses
Seni de duyuyorum ama ne anlamı var.






Nargile meraklısı bizimki
Dumanı kadar zariftir
Saat altı ya kadar vaktimiz var
Sonrası zaten yokluk
Ertesi sabaha kadar
Eflatun yürekli
Koca gözlü
Baya büyük hem de
Kalbi
Yüreği bilemem
Eflatun mu
Atilla İlhan da kaldı
Ben sevmem.