Hayat denen hava su ile toprak
Üçü olmadığında
Neye yarar yaşamak
Bir nefes alımı kadarsın
İşte bak
Yaslanır ağaçlar dağların ardına
Bir sağına bir soluna dua ederek

Kutlarsın insanlığını
Boşuna değil
Şu izbe hayatın dar koridorlarına sarılsan
İstersin bazen de
Huzurlu yaşamak
Nerde kaybolmuşluğun varsa
Her ne yana baksan menfaat dünyası değil mi
Duygular boşalır bazen de gözlerinin içinden
Gün içine akarak
Varsa diye ümitlerin

Özlenen yaşam hani nerede
Koklamak bir çiçeği bir ömür boyu
Bakıyorum kendime
Yine o şiirler
Anlatıyor beni kırık dökük satırlarımda
Bir kapı tokmağı vurur gibi yüreğime
Tüm ağırlığıyla düşlerimin üzerine
Durağan gecenin yıldızları
Şahittir gelecekten umutla
Bekle de gör der gibi
Her şey apaçık şeffaflığında yaşam
En doğru otobanlar

Bir kuş öter ya
Gelincikler açmış
Yaylanın incelerinde, papatyaların dansı
Her sabahın başlangıcında
Bir günaydınla yayılır kırlara
Bülbüller öterken
Sümbül salınır utangaçlığına
Uzanan gecenin matemi düşer çırçır böcekleriyle
Suların gölgesine inerken tertemiz duygular
Güneşim vurdukça bağrına
Uyanan toprak buram buram kokar
Mis gibi açılır çimlerin üzerinde
Baharı müjdeler bize Yar
Ne mutlu bizlere
Hava su toprak kavuştuğunda...

Behçet Bük Eskişehir
8.4.2016