SENİN GİBİ

Hadi al ellerimi, tutan yok senin gibi.
Gözlerimin içine, bakan yok senin gibi.
Kokun sıla kokun yurt, vatan yok senin gibi.
Dokununca tenimi, yakan yok senin gibi.

Nefes alıp veremem, olmayınca yanımda.
İnan abartmıyorum, bilki yok yalanımda
Öyle içimdesin ki, dolaşırsın kanımda.
Zerre zerre hücreme, akan yok senin gibi.

Sanma ki bu sevdadan, istesen de kaçarsın.
Ömrümün badesini, yanlızca sen içersin.
Dört mevsim bahar dalım, çiçek çiçek açarsın.
Burcu burcu gönlümde, kokan yok senin gibi.

Ben seninle öğrendim, yanarak var olmayı.
Küle dönüp aşkınla, tekrar nefes almayı.
Uykumda bile senli, rüyalara dalmayı.
Güneş doğmadan ufka, söken yok senin gibi.

Unutun yer yüzünde, tüm aşkları yaşanmış.
Hangisi sadık kalmış, benim kadar kim yanmış.
Yıldızlara bakmışlar, fincanlarda aranmış.
Bakılan her falıma, çıkan yok senin gibi.

Mutluluk masalını, yaşayan biri varsa.
Sayende benim derim, çıkıpta biri sorsa.
Hayatın çileleri, bir an dilime vursa.
Sitemli sözlerimi, çeken yok senin gibi.

Sen durunca ardımda, dünya derdi vız gelir.
Yokluğunun yanında, ölüm bile az gelir.
Yüzün gülse gönlüme, bahar gelir yaz gelir.
Sevda tohumlarını, eken yok senin gibi.

Dünyam, nefesim, ruhum, sen eşim aşığımsın.
Ömrümü aydınlatan, güneşim ışığımsın.
Sakın bırakma beni, sevda sarmaşığımsın.
Ateşiyle sarılan, sıkan yok senin gibi.

Adem Çoban Dilenci