4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1050
Okunma
Kent kadını umursamadı,
Kadın sessizce ağladı.
Kışın kâğıt mendil, yazın limonata satardı.
İşsizdi kocası, üstelik de hastaydı.
Ellerinizden öper üç de sabi vardı.
Oturduğu tek odalı gece kondu da kiraydı.
Anasına bakarsan bu evlilik baştan hataydı.
Ne diye şu sümsük herife vardı.
Alsaydı bir kalantor hıyarı,
Elini sıcak sudan soğuk suya vurmazdı;
Ama tüm bunlar lafta kaldı.
Kadın hep çalıştı çabaladı.
Kent onu hiç umursamadı.
Bir gün elinden hasta kocasını da aldı.
Kadın üç sabisiyle kaldı,
Ağladığını kimseciklere duyurmadı.
Onu ne kentliler ne kent anladı...
Ankara,28.03.2008 İbrahim KİLİK
Cevap Yaz