Islak bir ege akşamı
Tütünler de kokmaya başladı
Böyle bir koku da yatılır mı
Yoksa hiç ölmeyip yaşasam mı
Tütünler ıslak
Gözlerini andırdı
Ya da kokusuna aldanıp
Yine beni kandırdı


Ege de tütün kokuyor sokaklar
Kuru mu yaş mı bilmem
Burada gece çıkar dışarıya ahmaklar
Onlar kovalar da ben kaçar mıyım bilmem

Sokaklarda kavgalar oluyor
Burası böyle değildi
Geceleri cesetler çıkıyor
Ben mi yanlış gördüm kalbin egedeydi.

Burada İzmir var gelip de görsen bir kere
Kıyısı gözlerini çok andırıyor
Burada yokluk var çok kere
Sanki sokaklar göz kapaklarının arasında uzuyor

Necati Cumalı koktu her yer yine
Kim sarıyor gece gece bu illeti
Gel de şimdi küfretme
Güzel kızların topladığı tütünü.

Sızım sızım sızlıyor alnın yine
Ege’de sıcak zor geçiyor
Yağmur içimize girse bile
Alnından düşmeye devam ediyor
Yüzünden düşen
Bin parça.

İzmir de gavur çok
Lakin çok seviyorlar okur yazarı
İzmir de gavur yok
Duyunca uzaktan ezanı
Uzaktan kıskanırdım hep
Burada oturup kalkanı
İzmir de insan çok
Yakına inince
Anlıyorsun sevdanı


Egede dediğime bakma
İzmir’deyim ben
Buralara ege diyene bakma
Yaşadım gördüm ben
Bir gün paristeyim
Bir gün ırakta
Burası İzmir’miş
Türkiye olacakmış yakında.

Yüzünde derin çizgiler bırakıp ardına asık suratlar saklayan medet ummaz çehre
Neredesin diye sormayacağım bu sefer indirmişken bütün yükümü alsancağa
Anlattığım gibi her şey bir de anlatmadığım kadarı var yerin çokça dibinde.
Artık geçit yok,kabul devri bitti,kapadım bütün kapıları derinden bütün ahmaklığa.

Uykum kaçtı
Bu kaçıncı nöbet
Sabrım artık taştı
Kim umar medet
Atalar çoktan gemileri yaktı
En başta kepçe kulak şevket.

Tütün içmeye gelmişken
Harman gitmek olmaz şimdi
Vazgeçmek olmaz bir de sevmişken
İçip dağıtmak bize yakışmaz tabi.