Battım çıktım yaşamın dipsiz çukurlarına
Sulha meyilli olan ben savaş isteyen dünya
Aynaya baktıkça bana bakıyor kaygılarım
Ne vakittir ki nefsimin tutup ellerini bağlarım
Başladı iblisin iyi niyetlerimle soğuk savaşı
Bir bir mayınlarını patlattı,güllerim saçıldı
Yanarım iyi gün dostum bile olmadı
Kurunun yanında yaş nasıl yandı
Güneşim battı açmadı hislerim karardı
Kaleme sarıldım yaralı can kağıda aktı
Ağlamaklı şiirlerimde tüm hayatım saklı
Bekle güzel günler daha çok beklersin
Ben gelmiyorsam da sen niye gelmezsin
Derdim deldi arşı gönlüm gülüş ayyaşı
Bilirim cami karşılıksız huzur veren çarşı
Ruhumun düşüncesi yakın kainatı dağıtmaya
Yaşlarımla güneş güç yettiremez kurutmaya
Her mecburi sükûtumda ödül canımı bulana
Bir acı ki her bir hissizlik bana ağıt yakmada
İlelebet bütün insanlığa umutsuzluk büyük illet
Ne zorluk olursa olsun önüne bakmaksa marifet
Böyle bir çözüme çok uzağım beynim yolu tarif et
Karamsarlığa saplandım dara vardım
Sardıkça beni ateş alev oldum korlaştım
Sanki bir film hayatım
Ve filmden çıkarılmış en mutlu anlarım
Çaresi çaresizlik olan bir dertteyim anladım
Tebessüm aradım ağladım siyahlara sarıldı aklarım
Huzur denen şey bir rüzgar parası olana eser
Zaman bir makas hayatla olan bağlarımı keser
Biliyorum ne ilkim acıyı çeken nede sonuncu
Muhattabım ezalara,mutluluğum uzaklara yolcu...