-I-
Söyleyeceğin her söz,
Yürür beynin sokaklarında önce.
Ama ne o büsbütün sen;
Ne tarih, senin ayak seslerinden ibaret!

Gerçek, sokakların kesiştiği yerde;
Ne kadar anlam,
Ne kadar hikâye,
Ne kadar renk
Biriktirdinse şimdiye dek!

Söylediğin her söz,
Söyleyeceklerinin de dayanağı!
Ve bir başka sokak hikâyesi,
Bir başka anlam,
Bir başka renk
Buluşması sokakların...

Sokağın, sokaklara katılması,
Yaşamın gerçekliği...
Söylemin etkisi kadar,
Söylediklerine denk!

Söylenecek her söz,
Söylendiğinde ancak,
Sokak karnavalına katılacak,
Kostümlü düşünce öznesi!

-II-
İnsan bu;
Savrulur yalnızlığına...
Biter sanır,
Bitmez;
Kapılır her savruluşta,
Yeni savruluşların girdabına!

İnsan bu;
Saat gibi kurulur,
Düşlerinin vaktine!
Düşer,
İnandıklarının peşine;
Dik durur,
Eğilmemelere savrulur!

İnsan bu;
Kıskanır,
Nefret eder,
Alınır,
Yalan söyler,
Sever;
Bağlanır,
Sevdiğine de,
Sevilmemelere savrulur!

Hasret, düştüğü yerde hasret...
Eyvah, piştiği yerde eyvah...
Acı, yürek yağında kavrulur!

İnsan bu;
Yine de güneş koyar,
Her yağmurda,
Kara bulutların arasına!