Çevir yönünü rüzgarla
Aç kurtuluşa giden yelkenlerini
Mavi sonsuz gözüküyor zamanın ilk saatinde
Yaklaşıyor vicdansızlar uzaklaş vakit geçmeden
Canavarlar yaklaşmadan uzaklaş çocuk kıyılardan...

Ve hızlıca hayallerine doğru yaklaştıkça
Gök melodileri gürültülü kara bulutlar ardında
Deniz Ay ışığında kızıl renginde parlar ayna gibi
Yansımayı derinden görünce dayanamaz...
Daha da hırçınlaşır mavi beyaz dalgalar
Dönüşür dev aşılmaz duvarlara
Bedeni dayanamaz parçalanır kalbi dört bir tarafa...

Ve Rüzgar çevirir yönünü ters istikamete
...Ardında huzurlu sessizlik
İlk ışıklar düştükçe gölgeler savrulur yokluğa
Gitgide azalır dalgaların gücü sona doğru bir hiçlik...

Ve sessizlik hakim acı çığlıklar kesilmiş
Arada bozar durgunluğu martıların hoyrat şenliği
Yunus balıkları matem içinde telaşlı çırpınırlar sularda
Sanki yardım istercesine haber veriyorlar Azrail’in gelişini...

Kıyıda bir dalgıç hazırlık içinde gittikçe heyecanlanır
Kıyıya vurmuş yosun tutmuş tahtalar ve bedenler
Mavidir su ve gök her yerdeki yansıması kızıl renginde
Evet yolları uzundu benziyordu sonu dertli bir nağmeye...

Dalgıç şaşkın ve bitkin izler taze yavrunun soluksuz bedenini.
O saatler de kıyıya vurmuş tüm umutlar düşmüş yıldızlar
Koşuşturuyor haber alan insanlar şaşkın ve uykulu uyku vakti
Tatlı rüyalar biter gün ağardıkça ağıtlar yükselir sanki uyanış...

Solgun bembeyaz yüzler hareketsiz
Sular üstünde az ileride tazecik melek
Yolculuğun sonu hüsran ve acılı
Ah ah mavi deniz güzelliğin kadar da gaddar’sın
Hayat can nefes veren suların şimdi Azrail’in ta kendisi...

Acımazsızca kıyarsın umutlara ve hayallere
Umut dolu gözleri aldırmadan
Kaderin son perdesi nede hüzünlü acı dolu
Yunuslar da yaklaşır kumsala sanki gözleri yaşlı
seslendiriyorlar hüzün dolu melodileri elvedaları son uğurlama...

Çıktılardı umut dolu bakışlarla sonu belirsize
Ve kaderin son perdesi kıyıya vurmuş umutlar yapayalnız
Melekler matem içinde gözyaşları damla damla aydınlatır karanlığı
Özgürlüğün rengi mavi bugün kara çelenk...

Suskun//