0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
920
Okunma
Yokluğun alıştırdı beni düşüp kalkmaya,
Milyon kere aklıma kara gözlerin gelir.
Hayâlin peydâ olur şu yaramı sarmaya,
O ruhun ki içimde şekil bulur, kim bilir?
İçtim nârin güzele, içime sokuluyor,
Geçtim serin âleme, kitabı okunuyor,
Düştüm derin eleme azâbı dokunuyor,
Bir girift bilmecedir çözemediğim düğüm.
Sensiz zindan olurdu dağlar, şu akan nehir,
Vuruyorken yokluğun kâbuslardı gördüğüm.
Senin hiç olmadığın, durmadığın bu şehir
Sensizlik gecelerde karmaşık bir kördüğüm.
*
Felek! Dinsiz, imansız o vicdanın kurusun,
Merhamet etsin Mevlâ, ellerinden korusun,
O mahşere kalmasın, hesap burda sorulsun,
Bir kahırlı yaşamdır hayat bilip sürdüğüm.
.............
K. Kurultay
