Bir zaman dağında çiçekler vardı,
Eteği yemyeşil, tepesi kardı.
Cıvıldaşıp yüksek uçardı kuşlar,
Oraları şimdi gam, kasvet sardı.

Bir ağıttır yükseliyor ovada,
Dua eden eller yine havada.
Yıkılmış minârem, ezanı susmuş,
Ana, yavru yok artık bu yuvada.

Gece avuç avuç serpiyor hüzün,
Göçtü kuşlar daha gelmeden güzün,
Yaşanmamış sanki, olmamış mâzin,
İnliyor dağların bak hazin hazin.

Gölcük kuşlarının kanadı kırık,
Dikeni kalbinde, yakar ayrılık.
Dallarına kör baykuşlar tünemiş,
Gözden kalbe akar yaş, ılık ılık.

Gün batınca elem yüreği sarar,
Gözler ıssız çölde bir serap arar.
Yârabbim sendendir bu acı karar,
Zaman bir gün olur, yarayı sarar.

Acıların debreştiği geceler,
Yâr adını hazin hazin heceler.
Dipsiz kuyulara düşmüş gibisin,
Gözde fer yok.dil lâl olmuş, niceler...

Hâlenur Kor (29 Ekim 1999)

Halenur Kor