derler ki;
Sevdiğimiz insanlar,
elimizi tuttuğunda iyileşiriz biz.

derler ki;
sevilenler samimiyse
gördükleri ilgiye nankörlük etmezler.

derler ki;
gülü gülle tartarlar
sevgi her şeyin ilacıdır.

"Sabır nedir bana sor..
Zaman bir kuşak gibi, sarıl sarıl bitmiyor !
Cahit Sıtkı Tarancı"

derken nasıl da haklı..nasıl da güçlü..nasıl da sağlamlaştırıcı.

derler ki;
açılan her kapıda..sevdiğim her insanda
gülen bir yüz arıyorum.

derler ki;
"..Üstad sütunu bırakmış ve şöyle demiş:
“Bu söylediğini gerçekten derinlemesine anlayabilirsen, k
endi cevabını vermiş olacaksın.
Bağımlılıkların seni tutmuyor,
sen onları tutuyorsun! Bırak gitsin!”

Kendini değiştirmeli insan..
Yaşananlara bakış açısını değiştirmeli..
Öz eleştiri yapabilmeli kendine..
Önce kendini yargılayabilmeli..
Sonrasını BIRAK GİTSİN…."

bırak gitsin..bıral gitsin..demesi kolay
gidip te gelmese eyvallah..ya dönerse bir daha..!
kim uğraşacak yeniden ayarlarını kurmaya..İNSANOĞLU BU.!

derler ki;
ordan
burdan
şurdan
öteden
beriden laflarla şiir mi yazılır?

işte ben yazdım oldu işte
tam bana göre..
tam havasına girince
tam da yeriydi harbiden de..!