Tüm hatalarımın bedelini ödedim
Hakim son kararı verdi iki yıl yedim
İcerde geçen bir saat aylara bedel
Özgur olduğum günlerim koşa koşa gel

Parmaklıklar ardından izlerım dünyayı
Kabusa cevirdiler bak benim rüyamı
Sevdiklerim bekler cıkışımı dört gözle
Sabahlar olurmu bilmiyorum hapiste

Gök yüzünün mavisini örttu bir çatı
İki yıl kaldım sevdiklerimdem hep ayrı
Dört duvar arasına mahkum bırakıldım
Sende ağlama anam ben zaten yıkıldım

Nutubet kokuyor her yer boğuluyorum
Alışkın değilim dört duvar arasına
Gecelerim karanlık ıssız korkuyorum
Ne iyi gelirki bu yürek yarasına

Gün gelirde izlermiyim gün batımını
İstesemde duyuramam burdan sesimi
Hakim bey koydu bak iki yılın adını
Söktüler anam oğlunun azı dişini

Hatalarımın cezasını çekiyorum
Kimse buranın yaşantısını bilemez
Ellerimi açtım dualar ediyorum
Sevdiklerim bana uzakken yüzüm gülmez

Duvara karalıyorum geçen günleri
Vakit geçmiyor henüz iki çizgi olmuş
Üzmek istememiştim beni sevenleri
Yüreğim acı ciğerlerim duman dolmuş

Mustafa Ermişcan