Rüyalarıma gelme!
Ağlak bir yalnızlık içinde olmasın başın/

Bil ki;
Alnı öpülesi alnım
Kan revan içine dolsa da
Ve kursağımda serçe telaşı
Üstümde kilomdan ağır
Yâr bedelleri var/
Hani demirci mehmed’in
İki diş arasında döktüğü
Karanfilden gülle…
Aşk nefesi gibi/
Bedenimde…

Ve gönüme yüklendiğinde
Ayaklarım toprağa berdes oldu
Yüzü ablak yaralar açıldı yerin dibinde

Beni vefasızlık öldürür
Bir çiçek gülüşünde mezar taşım
Avurtlarımda son ciğara telaşları

Ve vatanım
Irmağım
Taşım
Toprağım

Dualı gömleğim
Tabakam
Mintanım

Tanınmaz bir yaranın
Işığında gözlerim
Kemikler üryan
Kemikler meçhul

Hani her şey varken
Değeri bilinmeyen ekmek
Cephede katmerlidir
Nefer terinden…
Üzümler çürüse de
Nefesler çürümez
Boğaza tıkanan
Son lokmada…

Yaralanmış bir martın
Saçlarına yorgan oluruz
Hacer kızın şalı basılır
Trakyalı kâmilin
Göğsüne…
Ve kürt niyaz’inin
Yarasını diker
Laz Mehmet…

“Canı cana sararlar
Kandan kına yakarlar…”