Herkes kendi halinde
Sallanıyor içinde bir parkın
Yaprakların olası son oyunu
Kucağına düşülecek toprağın
Kalp çizen el ağacın belinde
Rüzgârın bilseler de huyunu
Bir sır olacaklar derinde

Kim soracaksa soyunu
Çocuk olacaksın bu devirde
Duymayacak bir kulağın
Böleceksin sıcak somunu
Sabah vakti tahterevallide
Isınacak dudağın yanağın
Biri çekiştirecek kolunu
Koşar adım belki valide
Hiçe saymış çayır çim yolunu

Çam denizsiz sahilde
Gökten suflesi kuşkulu
Kardan kıştan dramın
Yalancı bahar sahnesinde
Adı yok bu vişneye inadın
Bir yaban çalısı sokulu
Serçeler perde gerisinde
Öyle böyle coşkulu
Güneş az çok tepesinde

Aşk izi aşikar yakasının
Üzerinde sinmiş çay kokusu
Bir şair arkadaşı var o bankın
Kuşlar üşür endişesinde
Gizli bir yağmur tutkusu
O şiir yanına ilişse de
Mısralarda var bir silinme korkusu
Dr.süreyya burak önder