ben kafkasım canım cananım...
Sevmelerim candan hep candadır
Canımı yakanları bile sevesim gelir
Gönül adamıyım ben gönül hamalı
Üzersen üzülürsün kanarsın sonra
cehenneme kor olur yanarsın o gün

Sevda yolcusuyum ben yüreklerde
Türkülerde hep sevda dillerde
Ben şiirin yoldaşıyım cananı ararım
Can derim sevdiğime canı anarım
Üzersen giderim minnetim kaleme
Silerim türküleri dilimden ogün

Dilim laldır benim kalemim keskin
Üzersen üzdüğün kadar üzülürsün
Susmalarım meşhurdur kağıtlara
Üzersen yağarım bütün sevdalara
Giderim dönüşü olmayan yollara
Geç olur gözyaşın kendine ogün

kafkasım yüreğim sancıdır benim
Acı verirsen dersin şiir olur senin
pişmanlık sevdaya geç olur sonra
Gidersem dönüşü olmayan yollara
Artık çok geç olur pişmanlığın sana
Ağlarsın inlersin gittiğim yollara..

Gidersem dönmem gittiğim yoldan
Ararsın,yanarsın,ağlarsın ogün
Dönülmez yollara saparsan eğer
Sevda adamı ahıyla yakar kavurur
Benim sevdam ağırdır unutmazsın
Unutamazsın artık geç olur o gün

Pire için yorganı yaktığım oldu
Gittiğim sevdalar sarardı soldu
Aylarca yıllarca yandıda durdu..
Geçtiğim yolda dönmedim bugün
Giderken bülbüller figana durdu
Artık çok geç olur solarsın ogün


Kafkasyalı..!