Bu sabah uyandığımda yine sen vardın
Sen vardın düşüncelerimin derinlerinde
Yazamıyordum;kalemim susmuştu...
Kırmıştım aşka sanki bütün kalemleri
Ahhh... o sesin varya çınladı içimde sanki
Eridi bütün hayallerim yenilendi içimde
Bir fırtına gibiydi sesin süpürdü herşeyi
Gemimde son kalan üç beş parçaydı...
Sanki hissediyordum, seni okuyordum..
Saçlarından öpüyorum seni.....!

Yüreğime hoş geldin be güllerin anası..
Hoş geldin gelmesine; senin haberin yok
Resimlerine baktım yine düngece bir bir
santimetreye bir göz damlası sakladım
Herşeyin ezberimde bilmiyorsun değilmi
Birtek kokun eksik şimdilerde sızlatan...
Kaşların diyorum neden çatık,kızdınmı
Söyleyemem işte sana neden sevdiğimi
Rüzgarlara sakın bırakma emi saçlarını
Saçlarından öpüyorum seni.....!

Şimdilerde kalemin hiç kimseyi yazmasın
Biraz bekle;söyliyeceğim sana,sevdiğimi
Gel diyeceğim,gitme diyecem,tut elimi
Offff da;nasıl olacak şimdi bu be usta...
Sen bana onu öğretmedinki hiç derslerde
Sen yaz dedin, kalem verdin hep yazdım..
Gözlerine bakarak söylemeyi öğretmedin
Kaldıkmı şimdi öylece,kuytu köşelerde...
Ahhh be aşk..! kaldıkmı şimdi ortalarda...
Saçlarından öpüyorum seni.....!

Bekle beni emi;söyleyecem işte sevdiğimi
İlk defa yazmadan,çizmeden söyleyecem
Saçlarımdan öpüyorum seni gitme emi...!

Kafkasyalı