0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
602
Okunma
Hani ölüme alışkın olmak lazım diye düşünmeli
Gerçi şimdi yaşamak zamanı
Yarin gözlerinde sevişmeli umutla
Çoluk çocuk memleketimin
Oturup Anadolu sofrasına
Gülümsemeli hayata.
Yitenlerim oldu benim
Kaçkın acıların içinde kaldı ömür
Ah ben neresindeyim bu yalanın
Kaçıpta kurtulmak ister gecesinde
Tüm atlı arabaların kısrakları
Savurur acıların toz toprak üzerime
Ben bu memlekette ölmek isterim.
Üzerinde gelincikler topragımın
Kıyısında bir asma bahçesi
Yar bir çay demlemiş öglen arkasında
Acısı demlenirken semaverde
Yokluk ilmek ilmek harmanlaşıyor
Yitenler kötü ediyor beni
Kimseler anlamıyor
Çözülüyor korkularım dagılıyor
Ve gece lacivert gece kadınsız ve yalan
Bir hikaye anlatıyor çocuklugum
Biraz dan gün dogacak pencerede
Kaçkın acıların içinde kalan ömür
Çocuklar yetim kalır umut kaçınca.
5.0
100% (2)
