Miadımız dolmadan, feleğin dümeninde
Sanmam ki mutluluğun şifresi bizi bulur
Gam yükü verilecek olsa milyonda bire
Körün taşı misali, kurası bizi bulur

Düşersen bilmeyene, sevdanın değerini
Sulara gücün yetmez, delersin ciğerini
Her nefeste yaşarken, Kerem’in kaderini
Vurgunların kül etme, evresi bizi bulur

Kelama pas geçerek, kırıyorsa kalemi
Anlamadık biz neyiz, sürgünlere köle mi?
Çöllerin kanununda, usul erkân böyle mi?
Cehennemin dünyada, narası bizi bulur

Sürmeli sızısını sinende çekersin de
Haberi bile olmaz, hanende çökersin de
Yazılan başa gelir, yalvarsan yakarsan da
Hülyaların, düşlerin, darası bizi bulur

Sıkılan yumrukların, ses verirken döşünden
Güzel söz duyamazsın, sabıkalı dişinden
Yediveren sancılar, sürüklenir peşinden
Can, hicran, firkat, figan, karesi bizi bulur

Delibal’ın suları, düşe çalım satarken
Yokluğun aynasında, hiçe kafa tutarken
Keyfi kederime denk, yar başından atarken
Kavuşmayan aşkların, töresi bizi bulur

Celil ÇINKIR - DELİBAL