0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2077
Okunma
Gündüzleri kâbus, geceleri mahpus yaşar yüreğim,
Söyle gönül ben bundan sonra kimden ne dileyim,
Kor olan ateşimi neyleyimde alevlendireyim,
Aldın götürdün beni benden şaşırttın yönümü.
Gövdem ağır gelir taşıyamaz ayaklar prangalı,
Gözler fal taşı gibi sanki oynar harmandalı,
O kadar çok yaram var ki her tarafım sargılı,
Kapıldım bir hiçliğe yiyip bitiriyorum ömrümü.
Hiçbir şey zevk vermez oldu elimde, ağzımda kelepçe,
Neden niçin bu kadar çile bulamadım gerekçe,
Hayat dün öyleydi şimdide sana rest çekiyorum erkekçe,
Ölsem de açmayacağım artık kimseye yaralı gönlümü.
Zafer Özcan-(29.02.2016)
