Canın cehenneme nefsim
Canın cehennemi nefs
Şu fani dünyada benim
Veripte alabildiğim tek şey nefes
Sus kes sesini putperest
Senin bedenin kereste
Cananımızla biz olduk mest
Kalbiniz leş beyniniz kafeste
Daldım karanlık yaşanası dar hülyalara
Keşke oh be deyip uyansam rüyadan dünyaya
Yaralı bir kuş hüznüne gark oldu kalbim
Yaşadıkça çoğalıyor an,bu nasıl bir takvim
Kararıyor beyazlarım,üşüyor yazlarım
Düşüyor şehirlerim,taşıyor nehirlerim
Yaşımla suladığım canımda yetişmiş bu ağaç
Zamanın sevdiklerimizi alması en acı kapkaç
Söz kılıcım keser cahilin laflarını
Bugünü insan gibi yaşa düşün yarınını
Vicdanını kalbinde güzel sözle besle
Bin kere düş kalk ama hayata küsme
Kaf dağını aştı feryatlarım heyhat
Sızılarıma katar hayat başka bela
Yer gök susma çağla gerçeği anlat
Bugünüme ibret olur mu buğulu sela...