Dayanılmaz ihanetin buğusu
Camların çatlaklarından sızarken sinsi
Her nefessiz kalışım değil ki astım belirtisi
Bitkin gururların gölgesinde itiraf
Edilen tereddütler kadar bezgindir gökkuşağı
Ve tükenir kelimeler arda arda israf
Kabusların yalıtılmış tozundan sıyrılan düşler
Düşbazların yıkımından kaçarak,selamete ulaşır
İzlerken, dolu yemiş ekinlerin hüznünü
Hafsalama şubat hüznü bulaşır

Kuytularda top sektirir dünkü çocuklar
Bilye sayar gibi rezidansları sayar muhteris parmaklarla
Gönülsüz olmak değil suskun olmak rayiçken
İradi ve cebri sürgünler buluşur ıssız adacıklarda
Baştan ayağa hiçken
Bir varlık tevehhümü miratları çatlatır
Hasetten mi ,kim bilir?
Adamız son tsunamiyi de atlatır
Reaktörler yıkılsa ne gam
Ki müteveccih Güneş’e her maznun izbe odacıklarda
Yürek ısısıyla karanfiller yetiştirmekte bir bir
Su vermesen ne yazar,gözyaşları akar ya


Ey asrın kulesinin zirvesindeki Serdar
Sana şubatta donmuş(!) güllerle gelmeliyim
Bin yıllık infialler cebimde