Gönlümün tek sahibi ey sultanlar sultanı
Kaderimi sen yazdın boynum kıldan incedir
Omuzlarım çekmiyor ağır geldi bu kağnı
Gör kulun dara düştü halim pek bir nicedir

Şikayet değil elbet nazım niyazım sana
Emanet verdin amma sahip çıkmak zor cana
Bir zalimin elinde tükendim yana yana
Gündüzlerim olmuyor her dakikam gecedir

Günde bin defa ölür beş vakit dirilirim
Kıbleye yönelince bir sana sarılırım
Elimde değil işte kadere kırılırım
Bilirim benim Rabbim yücelerden yücedir

Dedim kendi kendime mektup yaz sen Allah’a
Elbette ki ulaşır ulaşmaz mı o şaha
Her halime şükrettim düşmedim hiç eyvaha
Sabır küpüne döndüm bal zehirden acıdır

Başaçık yalın ayak senin olmaya geldim
Boş çevirme kapından sende kalmaya geldim
Ey benim tek umudum gayrı ölmeye geldim
Kuranım ellerimde adın dilde hecedir

Yılmak yakışmaz ama ben bu hayattan yıldım
Bazen gaflete düşüp saçım başım hep yoldum
Kul Garib’im kimsesiz bu handa garip kaldım
Sen gel de yeter bana sela veren hocadır



Emine Çerçi


Kulluğun idrakinde, kırık kanadım, dalım,
İlahî merhamet et, Nebevî izdir yolum.
Sol yandaki meleği, meşgul eden bir kulum,
Günahlarım dev gibi, sevaplarım cücedir. HüseyinGazi teşekkür ederim sayın hocam

Şu gönül dedikleri, bildiğini okur da
Benim beyin ve kalbim, hem de aynı fikirde
Niyaz, dualar sana, dilim tevbe, şükür de
Allah (al lah) diyerek gelem, son sözüm bu hecedir.......Aşık Lüzumsuz teşekkür ederim hocam