Sakın sevdiğimi sanma.
Sevmiyorum ki ben seni...
Gelmeni de beklemiyorum.
Hatta seni özlemedim bile...
Ne o köşe masaya oturup seni düşünüyorum,
Ne de şiirler yazıyorum sana...
Gün batımlarını da paylaşmıyorum seninle...
Martılarla da konuşmuyorum.
Yüzünü bile anımsamıyorum nerdeyse...
Gözlerin maviydi, değil mi?
Siyah, dalgalı saçların vardı bir de...
En son görüştüğümüzde kırmızı renkli bir gömlek giymiştin.
Lacivert pantolon ve gri güneş gözlüklerin vardı.
O kahverengi ayakkabılar da hiç uymamıştı altına...
Yine o deri çanta mı var omzunda?
O koca taşlı yüzük elinde mi?
Sana aldığım tesbihi taşıyor musun hala?
Şiir de sevmezdin hiç sen...
Hatta özellikle benim şiirlerimi sevmezdin.
Müslüm Gürses hastası mıydın?
Yoksa Ferdi Özbeğen mi?
Gördün mü, hiçbiri aklımda değil...
Sakın sevdiğimi sanma.
Özlediğimi de düşünme.
Bak, hatırlamıyorum bile seni...
Çoktan unuttum işte...