Sen nasıl bir sevdasın böyle Şems
İçtikçe susuyorum
Sevdikçe seviyorum
Ağladıkça gülüyorum
Sevdan kalbimden b/akıyor
Seni sevmeyi seviyorum
Senin için hasret çekmeyi de seviyorum
Sen, bütün kalbimle ve ruhumla seviyorum
Seninle karanlıklardan aydınlığa doğru yürüdüğümü hissediyorum
Ve seni gönderene şükürler ediyorum
Tut elimden Şems sıkı tut
Sakın düşmeme izin verme.

Yaralarımı deşme artık şems bunu yapma
Her bir yaranın üstüne toprak atma
Yapma şems
Yolun sonunda durup ordan
Bana bakma varlığımı yakma

Gel diyorsun
Nasıl geleyim
Uçurumlar pusu kurmuş
Bizi atma

Dilsiz dudaksız konuşacağım demiştin..
Haydi susma
Bir insan hayatında bir kere ölür
Ben hasretinden her gün öldüm şems
Söyle ayrılığa söyle rüzgarlara
Sensiz esmesin üzerime
Yakma şems
Gönlümü yokluğunla artık yakma

Ah Şems
Nasıl bir güneşsin ki sen
Kış gününde İçimi ısıtıyorsun
B/aktıkça bana,daha çok akıyorum sana

Anla artık şems benim dünyamda senden başka bahar olmaz
Bir kere b/aktığın şu gönül
Artık sana b/akmadan yaşayamaz

Nesin sen şems
Yanarken donduran dondururken yakan
Ne vakit almak istesem benden seni
Sende buluyorum kendimi

Yaşama sebebimsin gönlümün aynası ta kendisi
Söyle şems senin aydınlığın hangisi
Gün bitmek bilmiyor sen gidince
Ve tutamıyorum zamanı sen gelince
Ve gece..
Geceler ise sabaha kavuşmuyor bir türlü
Sana konuşsam susuyorum
Ve sana sussam konuşuyorum

Ah Şems
Nasıl baktın ki kalbime öyle
İsrafilin sura üflemesi gibi
Hem bir yangın hem bir serinlik
Dağları yerinden oynatırdı bakışın
Sen nasıl sevdinki şems
Ben böylesine çok sevdim seni

Sen yoksan sanki dünya yok
Sen yoksan sanki yaşam yok
Sen yoksan nefes yok
Yitirdim artık kendimi kendimde
Sen doğdun bütün varlığınla artık bende

Gece yağıyor şems
Gece yağıyor üstümüze
Gecelerde nefes almayı öğret bana
Senin ışığın da olmasa çok karanlık şems
Kalbin bana gül bahçesi
Özlem denen şu gönül acısı
Hep gece yarıları başlar
Hep geceler d/okunur yüreklere
Sancılar adedince
Hep hasret düşer payımıza susadıkça

Ey gece
Hadi ver sevdiğimi
Nasıl sakladınsa içine.Daha ne kadar özleyeceğim seni Şems
Daha ne kadar kanayacak kalbim sensizlikten
Yetmez mi sensiz söylediğim ayrılık türküleri

Çöller neden susuzdur bilir misin
Neden yakar insanı güneşi
Kalbim ağlıyor Şems
Gelsen de aglıyor, gitsen de
Senle de sensizim sensiz de
Susuzum şems
Bir damla katre düşse gönlünden
Umman sanacağım
Anlatamıyorum
Anlatmaya yetmiyor ki alfabem seni
Kurumuş dilim damağım
Hangi hasret hangi acı hangi dağ
Yüklenebilir ki senin sevgini
Gelsen biraz ,hissetsem seni
Bir saba rüzgârında bulsam kalbini
Bir katre de yeter Şems
İşte böylesine gönlüm susadı topraklarına
Bekliyorum Şems
Ihlamurlar çiçek açtı,vakit tamam
İnan daha fazla dayanamam

Bekliyorum Şems
Sıcak rüzgârları alıp ardına
Yaklaş diyarıma

Üşütüyor yokluğun,donuyorum
Canımdan can kopuyor,soluk alamıyorum
Bir nefes gönder Şems

Bilmiyorum
Kaç kere öpüp kokladım dualarımı
Gönderdim semalara
Bir nefes gönder Şems
Artık bu sevdayı vuramaz ölüm
Vuramaz Şems

Aşkı sadece iki dudağın arasında sananlara inat
Sevgiyi sadece tende arayanlara inat
Mutlu sonla bitmemiş bütün sevdalara inat
Adını bütün gecelerime fısıldıyorum
Senden gelecek sevda kuşlarını bekliyorum.