Eğer siz Sahabîleri görseydiniz, vecd ve aşk hallerine bakıp deli derdiniz; onlar da sizi görselerdi müslüman olmadığınıza hükmederlerdi.


"Ankebut suresi
“Bu dünya hayatı bir oyundan,bir oyuncaktan başka birsey değildir;Ahiret hayatı ise,şüphesiz asıl hayatın öz yuvasıdır.Bilmiş olsalardı.”

Ne Mutlu Müslümanım Diyene!!!
İman kardeşliğinin ne zamanı vardır, ne de mekânı...

Az yaşayacağımı biliyorum; onun için çabuk yaşamalıyım ki, kaybını kapatabileyim!

Ağlayın, su yükselsin!
Belki kurtulur gemi.
Anne, seccaden gelsin;
Bize dua et, emi!

Dostunu bulan aşk sonsuz ömürlü,
Sevgili bayatlar ama aşk yeni.

Bu kış yolculuk var, diyorsa için,
Beni de beraber al anneciğim!..

Ak saçlı başını alıp eline,
Kara hülyalara dal anneciğim!
O titrek kalbini bahtın yeline,
Bir ince tüy gibi sal anneciğim!

Sanma bir gün geçer bu karanlıklar,

Ve ruhları kuru havuz, beyinleri çöp tenekesi insanlar.

Kalp kör olduktan sonra, gözlerinin görmesinde hiçbir fayda yoktur...

Zaten sensiz ve senden habersiz alınan nefes, varlığın değil, yokluğun soluğu...

Her şeyi o türlü kaybettim ki , Allah'ı kazandım

Bir bak, zaman ve mekân, nasıl kuşatılmışız Belli ki,en tepeden en dibe atılmışız

Ağlayabilseydiniz, anlayabilirdiniz...

Kaç mevsim bekleyim daha kapında,
Ayağımda zincir, boynumda kement?
Beni de, piştiğin belâ kabında,
O kadar kaynat ki, buhara benzet

Dün hâtıra, yarın hayal, bugün ne?

Bu yük senden Allahım, çekeceğim, nâçarım! Senden sara sığınır, senden sana kaçarım!

Tohum saç, bitmezse toprak utansın!
Hedefe varmayan mızrak utansın!
Hey gidi küheylân, koşmana bak sen

Allah’ın kaderine baş eğmeyi biliniz!

Görmez misin ki, mecazî aşklarda, sevenlerin yüzde doksan dokuzu sevdiğinden şikayetçidir?

Keşke sahiden, ipek topuğunu bir kere öpebilmiş bir kum tanesi olsaydım!..

Yalnızız, beşikten tut tabuta kadar yalnız;

Var"ın altında yokluk, yokun altında varlık;
Başını kaldır da bak, boşluk bile mezarlık...

Allah dostunu gördüm, bundan altı yıl evvel;Bir akşamdı ki, zaman, donacak kadar güzel

Aynalar, bakmayın yüzüme dik dik;
İşte yakalandık, kelepçelendik!
Çıktınız umulmaz anda karşıma,
Başımın tokmağı indi başıma.
Suratımda her suç bir ayrı imza,

Akıl, akıl olsaydı ismi gönül olurdu;
Gönül gönlü bulsaydı, bozkırlar gül olurdu

Namaz, sancıma ilaç, yanık yerime merhem Onsuz, ebedî hayat benim olsa istemem!

Sadi Şirazi 'ye sormuşlar. İnsan nedir?
Yek katre - ı hünest sâd hezârân endişe.
Bir damla kan ve binbir endişe
Demiş

Sevgi ne demekmiş anladım. Sevgi nefsini unutmak, dileklerini kaybetmek... Sevgi aradan çıkmak, yok olmak...

Hangi dert kaldı, söyle, bağrına üşüşmeyen

Hasret yerinde kalır ve biz çekip gideriz...

Her şey kesik ve kopuk, zaman tutamaz lehim

Allah’ı düşünüyorum! Ne düşüneceğim?
Ciğerime kadar ürpermiş ve kendi kendime demiştim:-Keşke bizim ilmimiz, bunun ümmiliğinin ayak tozuna erişebilse.

Anneanne ne düşünüyorsun?
Cevap vermişti:-Allah’ı düşünüyorum! Ne düşüneceğim?

İnsandan kaçmak kolay kendimden kaçabilsem.

.İlim cehaleti kaldırır, fakat ahmaklığa bir şey yapamaz...

Olan yalnız Allah.
Ölçü yalnız O’nun getirdikleri...

Yağmurun yalnız suyunu toplayabiliyoruz; ruhundan uzağız! Hâlbuki ne güzel isim koymuşlar ona: Rahmet.

Hangi dağa tırmansam muradım ötesinde Murad, bugün yerine her günün ertesinde.