Nihal’im ve Tenin Sırrı

(Mistik Bir Aşk Risalesi)

1. Bölüm: Tenin Sessiz Dili
Nihal’im, tenin yalnızca bir kabuk değil;
Ruhun en derin sırrıdır, sessizce konuşan.
Bakışın bir dua, nefesin bir ilahi,
Elin ise kalbime dokunan bir rahmet.
Saçlarından esen rüzgâr, neyin içli nağmesi,
Tenin, anlamın kucağında bir lütuf olur.
Sen, Nihal’im, bir dokunuşunla ruhumu yüceltir,
Sonsuzluğa taşır, sırra erdirirsin.

2. Bölüm: Gönül Dokunuşu
Zarafet parmak uçlarında başlar, kalpte tamam olur.
Nihal’im, sana dokunmak, yükünü paylaşmaktır,
Korkularını anlamak, ruhuna ortak olmaktır.
Kalçan değil, yüreğinin derinliği;
Göğsün değil, omuzlarındaki huzur.
Tensel zarafet, senin hatırına sorulan bir niyaz,
Bir münacattır, Nihal’im.

3. Bölüm: Tenin Tefekkürü
Şehvet ruha dokunursa cezbe olur.
Bir öpücük, kalpten verilirse aşkın ibadeti.
Nihal’im, zarafet seninle doğar;
Göğsünü avuçlamak değil, nefesini paylaşmak,
Bir semâdır, bir devrandır.
Ruhsuz ten yalnızca gürültüdür;
Senin tenin ise semada dönen bir can,
Hak’la bütünleşir.

4. Bölüm: Tenin Kudüs’ü
Belin bir nehir gibi kıvrılır;
Bu kıvrım sarhoşluk değil, şükürle kucaklamaktır.
Tenine saygı duyulmazsa,
Gözlerin dahi sevgiyi anlatamaz.
Oysa sen, Nihal’im, zarafetle dokunduğun kalp gibi,
Mahrem bir duaya dönüşürsün.

5. Bölüm: Aşkın Adımları
Nihal’im, tenine adım atmak,
Kutsal bir mekâna girmek gibidir.
Sükûnet, özen ve derin bir anlayış gerek.
Aşk; birleşmek değil,
Saçını okşamak, sessizce sarılmak,
İç çekişlerde saklı durmaktır.
Seninle her dokunuş, zamandan öte,
Kelimelerden derin bir anlam taşır.

Son Söz: Tenden Öteye
Nihal’im, tensel zarafet bir ibadettir;
Ruhlar aynı secdeye vardığında tamam olur.
Ne orgazm, ne haz, ne zafer aranır;
Yalnızca birlik, teslimiyet ve huzur vardır.
Çünkü güzel anlar unutulur;
Ama seninle, zarafetle dokunan kalp,
Ömür boyu hatırlanır, Nihal’im.