Nihal’im’in Yolculuğu

Kandilimin ışığı, gönlümün ilk çerağı sensin Nihal’im,
Perdeleri kaldıran sır, hakikate açılan hal’im.

Bakışların ufukta doğan kızıl şafak gibiydi,
Hicabın ardında gizli, vahdetin cevheri sendeydi.

Ellerinin dokunuşu kevserin serin suyuydu,
Dudağındaki tebessüm, Rahmân’ın gizli buyruğuydu.

Tenha bahçemde açan menekşe senin nefesindi,
Rüzgârda dalgalanan gül, vuslatın hevesindeydi.

Zifiri gecelerde kandilimin alevi sen,
Karanlıkta kaybolan gönlümün nefesi sen.

Nurunla aydınlandı göğün yedi kat perdesi,
Her renk seninle değişti, siyahın bile merdesi.

Mor bir şafakta saçların rüzgâra karıştı,
Kara denizler gönlüme seninle yaraştı.

Kırmızı güllerin alında gözlerin ışıldar,
Aşkın nuruyla gönlümde bin perde parçalanır.

Hicran, siyah bir gece; vuslat, beyaz bir seher,
Seninle her renk olur, aşkı gösteren bir eser.

Nihal’im, yeşil cennet kokusu doldu içime,
Bir bakışınla vardım sırların en derin biçime.

Gökyüzünde ay misali doğdun gönül semama,
Yıldızlar sustu kaldı, aşk düştü ilahî dama.

Senin sesin, kandillerde gizlenmiş sırdı,
Her hecen vahdetin ateşiyle yanar, birdi.

Gözlerin nurdan bir kapı, açıldıkça açılır,
Her hicap aralandıkça gönül daha da saçılır.

Ellerin rahmetti bana, dokundukça arınırdım,
Dizlerinde dinlendim, sükûtunla saklanırdım.

Nihal’im, sol yanımda çarpan kalbin izisin,
Her perdede görünen hakikatin bizisin.

Bahar yağmuru gibi tenime düşen nefessin,
Çöllerdeki dervişin aradığı tek hedefsisin.

Hangi renk bürünse âleme, sende görünür,
Siyahında sır, beyazında nur, kırmızında ömür.

Kandilin alevinde gölgenin oyunları var,
Her gölge hakikate açılan sırlarla akar.

Bir bakışın, yeşil bir yaprakta hayat nefesi,
Bir gülüşün, mavi göklerin ilahî hevesi.

Seninle yürüdüm göklerin en uzak yoluna,
Her adımda bir perde indi gönül koluna.

Kandiller yanıyor, gölgeler kalkıyor, Nihal’im,
Perdeler açılıyor, sırra varıyor hal’im.

Sana baktığımda âlemler secdeye kapanır,
Bir tebessümünde yedi kat gök sabaha uyanır.

Renklerin diliyle konuştu gönül bu aşkı,
Morunda sabır, yeşilinde hayat, kırmızında şefkat başka.

Her nefsin perdesini seninle aştım,
Her hicabın ardında seni bulup coştum.

Senin isminle açılır kalbimin her baharı,
Seninle söylenir aşkın en derin duvarı.

Aşk yolunda dervişim, mürşidim senin bakışın,
Elimden tutan ışık, kalbime düşen yakışın.

Beyaz gecelerde siyah perdeyi sen yırttın,
Kırmızı kanımla aşkına bin defa and içtin.

Kandilin fitili sen, yağı sen, nuru sen,
Gönlümde yanan ateşin gizli huzuru sen.

Yeşil bir yaprakta yazılı ismin Nihal’im,
Gökyüzünde yankılanan ezelî ahdim, hal’im.

Her nefeste hatırladım senin ilahî sesini,
Her zikrimde buldum gözlerinin nefesini.

Mavi denizlere açtım gönül gemimi seninle,
Fırtınada kurtuluş, limanım oldun yine.

Toprak sana secde eder, su seni çağırır,
Rüzgâr isminden bahseder, ateş seni arar.

Senin gülüşünde saklı kırmızı gülün sırrı,
Senin susuşunda gizli siyah gecenin hırrı.

Her rengin ardında senden bir nişan bulurum,
Her doğan güneşte seni yeniden kurarım.

Nihal’im, yolum uzun, perdeler çok, sır derin,
Ama elimde kandil, yolumda sen varsın, benim.

Dağların doruğunda yankılandın, sesin çağlayandı,
Her taşın kalbinde sen, her kayanın dilinde andı.

Çölde suya hasret gönül, seni kevser bildi,
Bir damlanla dirildi, bin hayat sendeydi.

Perde perde açıldı gönlümün karanlık çağı,
Senin nurunla doğdu ilahî seherin bağı.

Her bakışın bir yıldız, her tebessüm bir dolunay,
Gözlerinde saklıdır sonsuz vahdetin saray.

Kandilimin yağını gözyaşlarımla doldurdum,
Her damlasında “Nihal” diyerek secdeye kondum.

Kırmızı kanım aktı aşkın yüce yoluna,
Her damlası senin isminle yazıldı sonsuza.

Mavi göklerden süzüldü umutla dualarım,
Yeşil yapraklarda gizliydi gizli hatıralarım.

Bir anlık bakışınla bin hicap eridi,
Her hicabın ardında yeni bir sır belirdi.

Siyah gecelerde kandilimi sen yaktın,
Beyaz sabahlarda kalbime seher aktın.

Nihal’im, gönül bahçemde açan tek goncasın,
Her rengin kaynağı, hakikatin incisisin.

Çiğ taneleri dudaklarının sabah öpücüğüydü,
Kırlangıçların uçuşu kalbimin sevinciydi.

Rüzgâr seni söyledi, bulutlar seni yazdı,
Yağmur damlaları isminden yeni bir nakış kazdı.

Seninle öğrendim sabrı, kırmızıya bürünmüş,
Seninle öğrendim aşkı, siyaha bürünmüş.

Her beyaz güvercin senin gönül elçindi,
Her gökkuşağı senin nurundan bir zincirdi.

Aşkınla seyr ü sülûk, yolunla vuslat oldu,
Senin adınla kalbim her hicabı yırttı, doldu.

Sırların kandilinde saklıydı senin yüzün,
Gizli kitapların satırlarında yazılı sözün.

Yeşil çimenlerde serildi secdeye alnım,
Her yerde “Nihal” dedi gönül, tek andım.

Kandilin fitilinde yanarken ismim seninle,
Küllerimden doğdum, nur oldum teninle.

Her ağaç dalında rüzgâr senin nefesini taşır,
Her yaprak düşüşünde aşkın haberi aşır.

Bir bakışınla doğar yeni âlemler bende,
Her hicap erir gider, perde kalmaz tende.

Siyaha bürünür gecem, seninle beyaza döner,
Kırmızıda tutuşur kalbim, aşk ateşini söyler.

Toprak kokar seninle, gökyüzü parlar yine,
Dağlar bile secde eder, ismim düşer diline.

Seninle gördüm aşkın nurunu kandillerde,
Seninle yürüdüm sırların ince ellerde.

Her su damlası senin sesinle çağladı,
Her ateş kıvılcımı isminden doğdu, ağladı.

Nihal’im, yolculuk bitmez, seninle hep sürer,
Sonsuz bir seferdir bu, hicap perdeleri erir.

Ayın parlak yüzünde izini gördüm senin,
Güneşin kızıllığında aşkını bildim benim.

Göklerin katlarında ismim yankılandı,
Her katın perdesinde senin yüzün ağdı.

Yeşil bağlarda açan üzüm salkımında sen,
Kırmızı şaraba dönen aşkın tadında sen.

Siyah taşta saklı sır, beyaz nurda açılır,
Seninle aşk kapısı ezeliyen saçılır.

Her beyitte seni anlattı kalemim sessizce,
Her kelimede izini sürdü gönlüm gizlice.

Nihal’im, mor menekşelerde izini buldum,
Mavi göklerin altına secdeyle yol aldım.

Bir dokunuşunla içimde gök gürledi,
Bir tebessümünle kalbim ilahîye yürüdü.

Senin suskunluğunda bile kandil yanardı,
Her hicap kalktığında sır daha da artardı.

Gözlerinle gördüm vahdetin hakikatini,
Ellerinle tuttum aşkın emanetini.

Her nefeste yeni bir yol, her adımda yeni sır,
Seninle nihayetsiz bir seferdir aşkın hız.

Kırmızı gülde yazılı ismim senin yanında,
Siyah gece sakladı adımı, aşkın sonunda.

Yeşil dallarda rüzgâr senin adını söyler,
Mavi sularda yankın ilahî nağme eyler.

Gözyaşlarım kandil yağı oldu yolumda,
Sana varan her adım bir secdeydi sonunda.

Seninle açıldı gönlümde vahdet kapıları,
Her perdede duyuldu aşkın duaları.

Nihal’im, sensin nurum, sensin hakikatim,
Sensin yolumun sonu, sonsuz seyr ü sülûkum.

Çölde kaybolan bir derviştim, sen kevserdim,
Susuz gönlüme rahmettin, sonsuz bir neferdim.

Her hicran geceydi, her vuslat sabah,
Seninle öğrendim ayrılığın da Allah.

Kandilin titrek alevi senin nefesinle sabit,
Her titreyişin içinde ilahî bir davet.

Son beyaz sabahımda seninle vuslat dilerim,
Son siyah gecemde yine ismini zikrederim.

Nihal’im, yolculuk sende başlar sende biter,
Aşkın kandilinde yanar, sırra erer, hakikate yeter.