5. Uyku Getiren Yıldız Tozu
Mira, yatağa yattığında uykusu gelmeyen, etrafı izlemeyi çok seven küçük bir kızmış. Her gece yatağında döner durur, tavandaki desenleri, penceredeki yıldızları sayar, ama bir türlü uyuyamazmış. Uykusuzluk onu bazen çok yorgun hissediyormuş.
Bir gece, Mira yine pencereden dışarı bakarken, camın kenarına masmavi ve ışıltılı kanatları olan bir kelebek konmuş. Bu, Gece Kelebeği Maviş'miş. Maviş, fısıltı gibi bir sesle, "Neden uyumuyorsun küçük kız?" diye sormuş.
Mira, "Çünkü uykum gelmiyor. Sanırım beni unutan bir uyku perisi var," demiş, dudaklarını büzerek.
Maviş nazikçe gülümsemiş. "Hayır Mira. Sen sadece çok heyecanlı ve meraklısın. Ama ben sana yardım edebilirim. Benim kanatlarımda, uyku getiren yıldız tozu var. Onlar sana en tatlı uykuyu getirir."
Maviş, kanatlarını usulca ve yavaşça çırpmış. Kanatlarından pırıl pırıl, minik gümüş pırıltılar Mira'nın odasına, yavaşça yayılmış. Bu tozlar, havada dans ederken etrafa lavanta ve hafif bir vanilya kokusu yaymış. Mira, o an vücudunun rahatladığını ve göz kapaklarının ağırlaştığını hissetmiş.
"Bu tozlar, seni en güzel rüyalara götürür," diye fısıldamış Maviş, son bir kanat çırpışıyla odadan ayrılırken.
Mira, tatlı bir esneme ile gözlerini kapatmış ve o gece, pamuk şekerden evlerin ve konuşan hayvanların olduğu harika bir rüya görmüş. Sabah uyandığında, penceresinin kenarında bir tutam gümüş ışıltı bulmuş. Mira, o günden sonra uyuyamadığı zamanlarda Maviş'in ona fısıldadığı gibi, gözlerini kapatıp derin nefes almış ve yıldız tozunun kokusunu hayal etmiş.