Ömerü'l-Fârûk (Adaletin Sesi)
1.
O ki Resûl'ün duası, kalplere huzur verdi,
İslâm'a girişiyle cihan, yeni bir nizam gördü.
Fârûk'tur adı dâim, Hakk'ı bâtıldan ayırır,
Kılıcı hem keskindir, hem de adaletle seyr etti.
2.
Korkusuzdur, cesurdur, öncüdür her meydanda,
Şiddetliydi evvelde, sonra Hakk'ı buldu anda.
Müslümanlar açıktan kıldı, O'nunla ilk namazı,
İslâm'ın izzeti O'dur, parlar her iki cihanda.
3.
Adaletiyle meşhurdur, titretir haksız zalimi,
Halife iken giyerdi, en sade hırka kılıfı.
Gece tebdil gezerdi, halkın derdini anlamak için,
O'nun adaletidir ki, cihana yayıldı tarifi.
4.
Hicrî Takvim'i başlattı, divanı kurdu O,
Fetihler O'nun devrinde, açtı İslâm'a ulu yol O.
Kudüs'e girdiğinde dahi, tevazuu elden bırakmadı,
O'nun dehasıyla yürüdü, bütün güçlü kol.
5.
Nefsiyle dâim savaştı, takvada zirve idi,
Dünya malına bakmazdı, gönlü Hakk'a dönüktü idi.
O'nun fıkhı sağlamdır, basireti keskin, netti,
Ashâb-ı Kirâm içinde, şanı çok yüce idi.
6.
Ya Rab, bize de nasip et, O'nun duruşu gibi nûru,
O'nun adaleti gibi, tertemiz bir duruşu.
Hakk'ı söylemekten korkmamak, O'nun şiarıdır dâim,
Bu büyük imama bağlılık, mü'min için huzuru.
7.
Ey Âşık Turhal, bu ilahi nuru yâd eyle,
Ömer'in davasına, gönülden bir bende eyle.
O'nun adaletini tut ki, kurtuluş sana nasip ola,
O'nun izinden yürü ki, huzuru bulur canın.