Nûr-ı On İki İmam Gazeli

Gönlümüzün tâcıdır On İki İmam, bilene rehberdir, ezelî sırr,
Her biri bir Kevser pınarıdır, her biri dertlere derman, şifadır, ey hür.

Evvelâ Şâh-ı Velâyet, Alîyy-i Murtezâ'dır, ilmin kapısıdır,
Fâtıma'dan doğan nûr-ı pâk, her mü'mine kutlu bir sevdâdır, ey hür.

İki gonca-i cennettir, Hasan ile Hüseyn ki, Resûl'ün yadigârı,
Biri sabrın timsâli, biri aşkın şehîdi, cânânın nâmıdır, ey hür.

Zeynel Âbidîn'dir ki, seccâdede Hakk'a yalvaran, gözyaşları feyz,
Bâkır ile Sâdık gelir ardınca, ilim deryâsında yüzen gemidir, ey hür.

Mûsâ-i Kâzım'dır ki, zindanlar onunla nûra garkolur, zulmetler kaçar,
Rızâ-i pâk'ın sâhibi Alî er-Rızâ, gönül tahtında mükerremdir, ey hür.

Tâkî ile Nakî'nin feyzinden nûr alırız, aşkına canlar fedâ olsun,
Hakk yolunda sebat edenlerdir, imanın burcu, kalesidir, ey hür.

Hasen el-Askerî'den sonra, Mehdi-i Mev’ûd'dur, âlemler bekler zuhûrunu,
Adâletin kılıcı, zulmün yıkıcısı, muntazırız, o sâhib-zamandır, ey hür.

On İki İmam'ın aşkı kalbimizde bir nişândır, asla solmaz, dâimî diridir,
Her birinin ismi zikredildikçe, ruhumuz nûrlanır, bu ne yüce iştir, ey hür.

Aşkı olmayanın imanı eksik kalır, bu sırra erenler anlar bu hâli,
Onların yolundan gidenler, sırat köprüsünden geçer, zâten yol budur, ey hür.

Bu pîrânın destûruyla, himmetiyle yürürüz, bu yol zorlu bir imtihândır,
Dâr-ı fenâda bize kılavuzdur, ebedî saadete ulaştıran yoldur, ey hür.

Der ki Âşık TURHAL, aşkları dilde hem zikr ü hem virdimiz olsun,
Mahşer gününde şefaatleri umulur, bu sevda, bizi kurtaracak sırdır, ey hür.

Yâ Rab, bizi bu âl-i pâkin aşkından ayırma, şefaatlerinden mahrum etme,
Hakikat bahrinde bir damlayız, bu deryâya yüz süren âşıklar zümresidir, ey hür.

Hüseyin TURHAL