Gazel-i Dergâh

Yâ Rab, bu kulun derd ile âh eyler, meded Senden,
Perîşân gönlümü ancak lutfunla şâd eyler, meded Senden.

Cihânın ağırlığı omuzuma bindi, dermânım yok,
Sana yalvarmaktan gayrı, bil ki bir imkânım yok.

Zelîl oldum bu fânî âlemde, nefsimin elinde,
Sığınırım kapına, lûtf et, koru beni her şerrin yelinde.

Bilirim, günâhım çoktur, yüzüm yerde, hâlim yaman,
Ancak senin rahmetindir, her kulu affeden her zamân.

Gözümden yaşlar akar, bir deryâ olur, kapkara gece,
Sensin her acıya devâ, aç bana rahmetten bir pencere.

Dünyâ yalan, mal hîlekâr, dost görünüyor düşmân,
Kurtar beni bu gafletten, kıl beni aşkına kurbân.

Rızkımı verensin, canımı alansın, her şey elinde,
Şükür ile zikrimi dâim eyle, yaşat beni hakîkat selinde.

Ne zaman daralsam bilirim, yegâne penâhımsın,
Sensin benim sâhibim, Sensin benim tek ilâhımsın.

Kalbim titrer isminle, dilimden düşmez virdin,
Bu aciz canıma Sen’den başkasını nasip etme, Sen’den ricâm.

Hakk’ı söylerken dilim, kâfir dilden uzak olsun,
Zira Sensiz her söz yalan, her amel muhâl olsun.

Münkirler görse bile, ben Senden başkasın bilmem,
Sana kulluktan gayrı bir makam, bir mevki dilenmem.

Aşık TURHAL der ki: "Yâ Rab, tut bu garîb elden,
Eyleme bizi gâfillerden, ayırma hakîkatin gölgesinden."

Hüseyin TURHAL