Aşk-ı Âl-i Abâ (Gazel)

Dilde zikrim, yâr-i cânım, şâh-ı merdânım benimdir,
Ehl-i Beyt'in aşkı câna dâim dermânım benimdir.

Mustafâ'nın nûru oldur, ol velâyet serveridir,
Yoluna kurbân olur bu rûh u rıdvânım benimdir.

Fâtıma'nın hasretiyle yanarız her gece yâr,
Haydar'ın Zülfikâr'ı kalbime burhânım benimdir.

İki cihân serveri, şâh-ı şehîdân Hüseyin,
Kerbelâ yâdıyla tüter dildeki nîrânım benimdir.

Zeynel ile Bâkır'ın irfânı, yolun ışığı,
Câfer-i Sâdık’ın ilmiyle pür-feyz mekânım benimdir.

Kâzım'ın zindanı pîrim, Rızâ'nın rızâsı yetişir,
Tâkî ile Nâkî'nin himmeti cân içre bahşânım benimdir.

Askerî'den sonra Mehdî, sâhib-i devrân olan,
Adâlet mülkünün sultânı, ol hânümânım benimdir.

Bu on iki nûra kurbân, ol Ali'nin evlâdı,
Münkire karşı durur, dâimî îmânım benimdir.

Gönül dergâhında her dem sırr-ı tevhîd eyleriz,
Bu dâra durmakla dâim Hak ile ihsânım benimdir.

Ne gam çeksem bu yolda, gam değildir cânıma,
Şefaat umarım onlardan, bu ulu şânım benimdir.

Erenlerin himmetiyle aşk-ı pür nur buldu dil,
Derdime çâre olar, başımdaki tâc u sultânım benimdir.

Aşık TURHAL kemterîn der, kıl şefaat ya Muhammed,
Ehl-i Beyt'in aşkı canımda, en yüce şânım benimdir.

Hüseyin TURHAL