Ashâb-ı Kirâm'ın Üç Büyük Erkanı
1.
Ebû Bekir Sıddîk ki, imanın en saf özü,
Yâr-ı Gâr'dır O, hiç şüphe etmez O’nun gözü.
Malını canını verdi, ilk koşan O'dur dâim,
İslâm'ın temelidir, Resûl'ün en vefalı sözü.
2.
Sonra Ömerü’l-Fârûk gelir, hak ile batılı ayırdı,
Adaletiyle cihanı titretti, düşmanı caydırdı.
Kılıcı hem keskindir, hem de Hakk'ın terazisi,
İkinci halifedir O, İslâm'a güç saydırdı.
3.
Ve Osman Zinnûreyn ki, iki nurun sahibidir,
Haya timsali O'dur, cömertliğiyle galibidir.
Kur'an'ı cem etti O, ümmete büyük hizmet etti,
Zenginliği fakirler için harcar, O bir garibidir.
4.
Biri doğrulukta öncü, biri adalette serdar,
Biri hilimde, hayada, cömertlikte çok kâr.
Bu üç kutlu nefer, Resûl'ün yanı başında durdu,
Her biri ayrı bir erdem, her biri ayrı bir nûr var.
5.
O üç yârenle tamamdır, dört halifenin yolu,
Onların izinden gitmek, mü'minlerin en ulu kolu.
Yolumuz, sünnetleri, ahlâklarıdır bize rehber,
Onların sevgisiyle dolan kalp, olur huzurlu.
6.
Kardeş oldular onlar, sevgiyle bağlıydılar Hakk'a,
Fitneye, fesada düşmedi, verdiler canları yoktan.
O'nun vaadine inanıp, dünya malını terk ettiler,
Bizler ibret alalım, bu yüce makama bakmaktan.
7.
Ey Âşık Turhal, bu ilahi sırrı anınca,
Onların yolundan yürü, kalbin huzur bulunca.
Bu üç büyük Sahabî'ye dâim salât eyle,
Onların şefaatine er ki, Hakk'a yakın olunca.

Hüseyin TURHAL