30.1. Meleklerin Mahiyeti ve Görevleri
Melekler, Kur'an'da nurdan yaratılmış, saf ve itaatkâr varlıklar olarak tanımlanır. Melekler, insandan farklı olarak özgür iradeye (seçim yapma yeteneğine) sahip değillerdir; Allah'ın emirlerine mutlak itaatle programlanmışlardır.
Ana Görevler:
Vahiy Taşıma (Cebrail): Peygamberlere ilahi mesajı iletmek.
Kâinatı Yönetme: Rüzgâr, yağmur, ölüm (Azrail) gibi kozmik olayları Allah'ın emriyle yönetmek.
İnsanla İlgili Görevler: Kirâmen Kâtibîn (yazıcı melekler) olarak insanın eylemlerini kaydetmek, iman edenleri desteklemek, ölüm anında ruhu teslim almak ve Ahiret'te hesapta bulunmak.
Melek inancı, insanın asla yalnız olmadığını, sürekli bir ilahi gözlem ve destek altında olduğunu hatırlatır.
30.2. Cinler: İradeli, Görünmez Varlıklar
Cinler, Kur'an'da dumansız ateşten yaratılmış, görünmez, ancak akıl ve irade sahibi varlıklar olarak tanımlanır. Cinler de tıpkı insanlar gibi sorumludur, aralarında Allah'a inananlar (iyi cinler) ve şeytana uyanlar (kötü cinler) vardır.
Cinlerin İnsan Hayatındaki Rolü: Cinler ve insanlar arasında fiziksel bir etkileşim olabileceği Kur'an'da belirtilse de, geleneksel kültürde cinlere atfedilen aşırı, hurafevi güçler (geleceği bilme, insanı delirtme vb.) Kur'an'ın Tevhid ilkesi ve Bölüm 31'de ele alınacak Gayb sınırlarıyla çelişir.
Tevhidin Önceliği: Cinlerden korkmak, yardım dilemek veya falcılar aracılığıyla onlarla irtibat kurmaya çalışmak, gizli şirk (Tevhidi zedeleyen batıl inançlar) olarak görülür. Cinlere karşı tek savunma, Allah'a sığınmak ve Şeytanın vesvesesinden korunmaktır.
Gayb Âleminin Sınırı: Melekler ve Cinler, insan aklının kavrayamadığı gayb (bilinmeyen) âlemine aittir. Bu konulara dalarken, Kur'an'ın kesin bilgisiyle yetinmek ve hayal gücünün ürettiği hurafelerden kaçınmak, Kur'anî imanın gereğidir.