4. Minik Arı Vızz'ın Farklı Tonu
Tema: Herkesin özel bir yeteneği olması ve kendini kabul etmek.
Arı kovanında binlerce çalışkan arı yaşardı. Hepsinin ortak bir sesi vardı: Tatlı ve ahenkli bir "vızzzz" sesi. Kovanın içinde bu ses, huzurlu bir melodi gibi yankılanırdı.
Ancak kovanın içinde, sesi diğerlerinden çok farklı olan minik bir arı vardı: Vızz.
Vızz, ne zaman vızıldasa, sesi sanki bozuk bir düdükten çıkan, tiz ve kulak tırmalayıcı bir "cııızzt" sesi çıkarırdı. Diğer arılar onunla dalga geçerdi:
"Vızz, sen arı değil, paslı bir menteşesin!"
"Senin sesinle balımız ekşiyecek!"
Vızz, bu alaylar yüzünden çok üzülürdü ve hep kovanın en kuytu, kimsenin onu duyamayacağı köşesinde saklanırdı. Kendini diğerlerinden farklı ve işe yaramaz hissediyordu.
Bir gün, kovanın bal peteklerinin bulunduğu ana duvarda, neredeyse gözle görülemeyecek kadar ince bir çatlak oluştu. Bu çatlak, dışarıdaki nemin içeri sızmasına ve tüm kışlık bal stokunun bozulmasına neden olabilirdi.
Tüm arılar alarma geçti ve çatlağı bulmaya çalıştılar. Binlerce arı ahenkle vızıldayarak çatlağın yerini tespit etmeye çalıştı ama nafile. Tatlı ve yumuşak vızıltıları, ince çatlağın tam yerini gösteren titreşimi bulmakta yetersiz kalıyordu.
Kraliçe Arı, paniği fark etti ve sessizliği sağladı. Derin bir nefes alarak, kovanın en kuytu köşesine seslendi:
"Vızz! Neredesin? Şimdi senin o farklı sese ihtiyacımız var!"
Vızz, şaşkınlıkla çıktı. "Benim mi? Ama benim sesim çok kötü..."
Kraliçe Arı gülümsedi. "Hayır Vızz. Senin sesin 'kötü' değil, senin sesin farklı. Ve şimdi, bu farklılık bizi kurtaracak."
Vızz, biraz çekinerek ama kararlı bir şekilde, tüm gücüyle "CIZZZT!" diye bir ses çıkardı.
Sesi o kadar tiz, keskin ve keskindi ki, diğer tüm arıların duyamadığı, incecik çatlak duvarın tam köşesinden yayılan titreşimi net bir şekilde belli etti.
"İşte burada!" diye bağırdı bir işçi arı.
Diğer arılar hemen o bölgeye yöneldi ve çatlağı mumla kaplayarak kovanı kurtardılar.
Tüm arılar Vızz'ı alkışladı. Kraliçe Arı, Vızz'a döndü ve şöyle dedi:
"Gördün mü Vızz? Bazen 'kusur' sandığın şey, seni özel yapan ve en zor durumda işe yarayan tek şeydir. Kimsenin sesine benzemeyen sesin, kovanımızı kurtardı."
Vızz, o günden sonra bir daha asla sesinden utanmadı. Artık biliyordu ki: Herkesin sesi, rengi ve yeteneği farklıdır. Önemli olan, farklılığını kucaklamak ve onu doğru zamanda kullanmaktır.