İki tür insan vardır: Biri hiç kitap okumayan, diğeri ise içi boş kitaplar okuyan.
Genel bir gözlem yaptığımızda, kitap okuyan kitlenin büyük bir çoğunluğunun, maalesef, insana somut bir fayda sağlamayan, sadece içi boş mavallarla dolu yayınlara yöneldiğini görüyoruz.
Nitelikli Okumanın Önemi
Hikâye, masal, hayal ürünü romanları ciltlerce okumanın bize ne gibi bir faydası olabilir? Yüzlerce hikâye ve roman okumakla, okumamak arasında nitelik açısından bir fark yoksa, bu yalnızca bir zaman kaybıdır.
Elbette, hikâye, masal ve roman okumayı tamamen bırakın demiyorum. Okuyun; ancak bu okumalar, insanın ufkunu genişletecek, yeteneklerini geliştirecek ve bilimsel-mantıksal gelişimini destekleyecek eserlerle dengelenmelidir. Bu tür gelişim odaklı okumalar elzemdir.
Roman, hikâye ve masal kitaplarıyla yetişen bir nesilden; ilim adamı, mucit, bilim ve teknoloji üreten bir dimağ yahut düşünen, sorgulayan ve aklını etkin kullanan bir birey çıkmaz.
Okuyacaksak, şu alanlara odaklanmalıyız:
Gelişim Kitapları: Psikoloji, felsefe, sosyoloji.
Bilim ve Teknik: Bilim, teknoloji ve mantıksal düşünceyi geliştiren eserler.
Mesleki ve Etik Gelişim: Yeteneklerimizi ve mesleki ahlakımızı güçlendiren yayınlar.
Çeşitlilik: Farklı fikir ve düşünce ekollerini sunan metinler.
Eğitilmiş Cehalet Tehlikesi
Okumak, sadece bir mesleğe sahip olmak için değil, kültürlü, bilgili ve erdemli bir birey olmak için yapılmalıdır. Ne yazık ki, günümüzde piyasa, okumuş cahiller, diplomalarıyla övünen, ancak bağnaz, kibirli ve mantar zihniyetli insanlarla doludur.
Bu nesilde saygı ve sevgi eksiktir.
Sanata, kültüre, farklı düşüncelere düşmandır.
Aklını kullanmaktan imtina eden, kibirle dolu bir bağnazlık hâkimdir.
Eğitim Sisteminin Çıkmazı
Bu yüzyılda, dünyamızda kayda değer bir bilim adamı veya filozofun yetişmemesinin temel nedeni, yozlaşmış eğitim sistemidir.
Robot tarzı, düşünmeyi öğretmeyen, sadece papağan gibi ezbere dayalı bir eğitimden yaratıcı ve üretken bir birey çıkmaz.
Mitolojik, putperest tapınak inançları, hurafe, safsata ve rivayetlerle dolu bir dinsel eğitimden; bilim, teknoloji, sanat ve filozoflar çıkmaz.
Bu tür bir eğitim, yalnızca cehaleti, kin ve nefreti, bağnazlığı, zulmü ve zalimi besler.
Şunu unutmayalım: Şiirin, sanatın ve bilimin olmadığı her yer, karanlıktır.
(4 Şubat 2020)