Eksik Bir Cümle Gibi: Yarım Kalmak

Tam olsaydı belki bu kadar dokunmazdı.
Ama yarım kaldı…
Ne unutabildin, ne tamamlayabildin.
İşte insanı en çok orası yorar..

Bir şey neden yarım kalır?
Zaman mı yetmez?
Güç mü tükenir?
Yoksa kalp mi?
Çoğu zaman, kalp…

Çünkü insan neyi çok severse,
Onu yarım bırakır kader.
Çünkü eksik bırakılan şeyler,
İnsanı büyütür.
Ve bazen tamamlanmak, insanı dağıtır.
Ama yarım kalmak…
O, insana dua öğretir.

Ey gönlüm…
Kaç kez başladın?
Kaç kez “bu sefer tamam” dedin?
Ve kaç kez yeniden…
Bir eksiklikle kaldın ortada?

Neyi eksik bıraktıysan,
İçinde yankılanır durur o sessizlik.
Biri gelir, gider…
Bir cümle yarıda kalır.
Bir yol, yolcusu olmadan uzar.
Bir vefa beklenir ama gelmez.
Bir vedâ edilmez ama kopulur…

Peki neden tamamlamaz hayat bazı şeyleri?
Çünkü bazı yarımlar,
Tam olandan daha derindir.
Bazı eksikler,
İnsanı Allah’a daha çok yaklaştırır.
Ve bazı yoksunluklar,
Kul olmanın asli hâlidir.

Zira dünyada hiçbir şey tam değildir.
Bir insan, bir yolculuk, bir dua, bir hatıra…
Her biri ya eksik başlar, ya eksik biter.
Ama hiçbir eksik, Allah katında tamamlanmadan kalmaz.

Yarım kalan şeyler içinde bir boşluk bırakır.
Ve insan o boşluğa bakar durur yıllarca.
Ama bil ki…
Her eksiklik, bir gün Allah tarafından bir hikmete çevrilir.
Çünkü O, eksikleri tamamlamak için değil;
Kalpleri eğitmek için yarım bırakır bazı şeyleri.

Ve bazen en büyük tamlık,
Yarım kalmış bir duanın ardından gelir.

Ey içi dolmayan kalbim…
Ey her şeye rağmen susup sabreden yüreğim…
Sen o yarımı bırakma.
Tamamlamaya çalışma.
Teslim ol.

Zira bazı şeyler dünyada değil,
Secdede tamamlanır.

Kalbe Fısıltı:
“Yarım kaldı sandığın ne varsa,
Belki de tam olan oydu.
Çünkü Allah bazı eksikleri,
Sana şifa olarak bırakır…”