Keşke yazmak zorunda kalmasaydım.Keşke, keşke demek zorunda bırakılmasaydım.Ahh ademoğlu ne zaman dar geçitli yollarda ayağı tökezlese vazgeçiyor göğe çadır kurmaktan, vazgeçiyor gemilerini denizde yüzdürmekten, nasıl da kolay vazgeçiyor..Vazgeçer mi acep vazgeçmekten,bir gün..?

Nasıl bir ahaliyiz biz.?Kayıp bir ahali. Benliğini,duygularını yitirmiş,gönüller nasırlaşmış.. Toprağa tohum saçmış, tohum çatlamış,sayılı günler bitmiş, tam yeryüzüne selam verecekken,ezilmiş ayaklar altında...Küstürmüş tohumu, küstürmüş toprağı, onu bekleyen gökyüzünü, bulutları,yağmuru..
Sen de öğreneceksin,yüzmeyi öğrendiğin denizde dalgaların sana nasıl ihanet ettiğini..

Ne bu dünyayla cilveleşmelerin, göğsünün gürültüsünden uyuyamazken...
Gençliğimizde yediğimiz bir kurşun, kırkımızda öldürmeye and içmiş gibi bizi..
Ahh gitmeye geldiğimiz dünyada ne de çok kalmaya niyet etmişiz..

Dünya yolculuğunda yoldaşım Sensin Allah'ım
Ben bende değilim,yandıkça söndüğüm,söndükçe ben sandığım kim..?
Varlığımdan haberdar olan Ya Alîm, izin ver,eğileyim huzurunda,eğildikçe yükselt, azaldıkça çoğalt...Çoğalttıkça küçült beni ki, azametinin karşısında zerre olduğumu bileyim..Bana beni bildir.
Önce Yusuf'u kaybettirip sonra Yakup'a bağışlayan Sen değil misin Ya Rab..? Ben beni kaybettim..Sen aynı Rabb'sın..Dünyada mekanımı ararken mekansızlığımı buldum,mekansızlığımda hiçliğimi,hiçliğimde Seni..Ey mekanın sahibi,buldum. Sen buldurdun.Ya buldurmasaydın..? Buldurana, yol gösterene,yolumu yaratana El-HAMD...
Yolumuzu yoluna yaz,
Şaşırtma bizi,
Şımartma bizi.
Aminn..