Bir gün Sultan o Malik o Yüce Sultanın huzuruna borçları dağdan büyük iki adam getirdiler o yüce mabud ve hepimizin maliki olan Sultan öyle yüceydiki ve de adalet sahibi hiç şüphesiz kim neye hicret ederse ona mükafatını eksiksiz veriyor yeterki korkun ondan olsun ondaki şefkat ve merhamet bir anne yüreğinkinden daha fazladır Cenabı Hak biz kullarını bir annenin korumasından daha fazla korur ve yanına getirilen borçlu kullara baktı Yüce Sultan ve o ölüm gelmeden önce pişmanlık hali ile Rabbine Tövbe edenleri mutlaka bağışlar çünkü o tövbe kapısı açıktır tövbe kapısında içeri girdi Allahın abid kulları ve ilk günkü gibi tertemiz oldular aradan yıllar geçti aylar ayları yıllar yılları kovaladı aylar geçer takvimler eskir bir sen eskimezsin bir sen ey insanoğlu ve o affa kavuşan adam ihtiyarladı saçlar kırıştı eller buruştu ve bir gün bir Adem onada borçlandı ancak yüzü buruşan ihtiyar yıllar önce kendisine edilen Rahmet ve merhameti unuttu borcunu tahsil etmek için dayandı kapılara izinsiz girdi içeriye ve borcunu tahsil etti ve azabı hak etti en sonunda işte böylelerine açılmaz Rahmet kapısı onlar elde edemezler gökteki egemenlik ve hazineyi onların tek hakkı vardır azap ve gazap