Hızır yetişmeyince kul hep darda kalır kul bir gözyaşı dökse Mevlâ büyüktür yardım eder Ahmet gençleşirken olgunlaşırken büyük abi Mehmet günden güne babadan kalan tahta oturdu akılsısızın malını akıllı yer Akıllı insan çalışmaz tüm birikimi cukka cebe indirir ağlama ölü için baba biriktirsin evlat daha yokmu diyerek hem küfür edip hem yesin diyerek büyük yer küçük seyreder diyip bizim koca yürekli Recep efenin oğlu hem de kardeşi olacak Ahmet efeyi polis çağırarak evinden attırmış ancak o kara günde abisine şu sözlerle seslenmeyide ihmal etmemiş seni Allaha havale ettim iyi bilesinki efelik büyüklük yetim malına göz koymakta değil yetimden dua almakladır  ahmak olan sanmaki sefa sürer o her zaman yitirir zillet çeker ve en sonunda tahtı sallanır yere düşer ve Ahmet efe ahmağa söz anlatmak en zorudur cahille tartışan sürekli kaybeder Ahmağa söz anlatamam diyerek valizini alıp kapıyı çarpmış  işte o gün Kızılayın tam orta yerine düşen güvercin bizim hakikinin haksızlığa olan feryadıydı çünkü kurtlar kuşlar bile bu dünyanın bir haksızlık diyarı olduğunu biliyor yeryüzünden gök yüzüne hicret etmeyi tercih ediyordu Allah hicretini kabul etsin bizide yanına komşu eylesin