Her Şey Sendedir

Gönlümün şehrinde bir ulu dildârsın sen,
Hem aşkın özü hem de sırrı-esrârsın sen.
Zerreden kürreye bir nakş-ı bî-pâyânın var,
Cân u cânânda dahi her demde tekrârsın sen.

Cümle mevcûdât senin varlığından bir nişân,
Arş u ferş, zâhir u bâtın, cihân sende nihân.
Âb-ı hayât sendedir, dertlerin dermânı da,
Gizli ummânsın ki her damlada coşansın sen.

Sanma ki dûr düşer bu âşık senden bir nefes,
Her neye baksam görür, işitir seni bu his.
Gâh olur zühd ile gâhî mey ile sarhoş olur,
Her iki yolda da maksûd-ı ulyâsın sen.

Ne arayışta bu ten, ne murâd eder bu can,
Bilirim ki her ne var, senden gelir, sana döner her an.
Güneşin doğuşu, gecenin örtüsü, rüzgârın sesi,
Kâinâtın her zerresinde bî-çün ü çerâsın sen.

Bu fânî gözlerim perdedir hakîkati görmeye,
Lâkin gönlümde bir âşinâlık var ki bilmeye.
Şekil değiştirsen de, isim donsan da âlemde,
Değişmeyen, mutlak ve biricik Zât'sın sen.

Zulmet-i gafletten çıkıp nûruna ereyim diye,
Yolum sana düşer, zikrinle her derdim dindi.
Yedi iklimi dolaşsan da yâr sendedir yâr,
Çünkü bütün bu cism u canda mevcûdsun sen.

Aşık Turhal der ki: "Ezelden ebede süren bu yolda,
Her neyi istesem, O'nu buldum sağda ve solda."
İster cemâl, ister celâl olsun tecellîn senin,
Hem seven hem sevilen hem de sevgi-i pâksın sen.