Her türlü şerikten münezzeh ve yüce olan Allah, en doğrusunu bilir.

Kur'an'ın haricinde bulunan ilimlerin bir hiç olduğu anlaşılsın. İşte buraya kadar

Onu ancak Kur'an'ın kelimelerini uzun uzun düşünen, Kur'an'ın mânâları kendisi için berraklaşan bir kimse bilir. Kur'an, anlayışı böyle bir kimse için berraklaşır

İbn Mes'ud şöyle demiştir: 'Kur'an'ı deşiniz! Onun gariplerini arayınız. Muhakkak onda geçmişin ve geleceğin ilmi vardır'.'

De ki: O Allah'tır. Tektir! Lâ ilâhe illâllah

Kur'an şu üç konunun dışına çıkmaz: Allah'ın zatının marifetine ve takdisine veya sıfat ve isimlerinin marifetine

Onların üzerine düşmanları ve peygamberleri hakkındaki sünnetini okuyarak şöyle buyurur: Görmedin mi rabbin ne yaptı Âd (kavmin)e?

Melik'tir, Kuddûs'tür, Selâm'dır, Mü'min'dir (emniyet verendir), Müheymin'dir, Azîz'dir, Cebbâr'dır, Mütekebbir'dir!(Haşr/23)

De ki: O Allah tek'tir. Allah Samed'dir, doğurmamıştır ve doğurulmamıştır. Hiçbir şey de O'na denk olmamıştır'.

Kur'an'da hidayet ve nûr olmayan hiçbir şey yoktur. Bu kıssalarla Allah kendisini kullarına tanıtmıştır.

Allah Teâlâ, helâk olmaya yaklaştıktan sonra kurtarmış olduğu bir kuluna şöyle vahyetti: 'Nice günahlarla bana karşı çıktın da seni affettim.

kulum! Doğru söyledin. Sen sensin ben de benim. Tevbeyi kabul ederim. Sana tevbeyi nasip ettim. Çokça tevbeyi nasip ve rahmet eden benim!'

İlâhî (Ey mâbudî), ey seyyidî (ey efendim) sen sensin. Ben de benim. Eğer sen nasip etmezsen sana nasıl tevbe edebilirim?

hataların bazısı bazısından daha büyüktür. Bazen bir cümlede üç dört hata bir araya gelir. Buna rağmen Allah Teâlâ onları affedip günahlarını bağışladı.

Onu yaratan onu övüp de 'Ona selâm olsun!' (Meryem/15)

kimini kiminden üstün kıldık. Allah onlardan kimiyle konuştu, kimini de derecelerle yükseltti.(Bakara/253)

Andolsun kî biz peygamberlerin kimini kimine üstün kıldık! (İsrâ/55)

sabret, balık sahibi (Yunus) gibi olma! Hani o, sıkıntıdan yutkunarak (Allah'a) seslenmişti.(Kalem/48)

Eğer rabbinden ona bir nimet yetişmiş olmasaydı yerilerek çıplak bir yere atılırdı.(Kalem/49)

Rabbimiz! Firavun'un bize taşkınlık etmesinden yahut iyice azmasından korkuyoruz.(Tâhâ/45)

yol gösterirsin. Sen bizim velimizsin, bizi bağışla! Bize merhamet et! Sen bağışlayanların en hayırlısısın.(Araf/155)

Nefsini, sabah akşam rızasını dileyerek rablerine dua eden kimselerle beraber tut!(Keh/28)

Hatırladıktan sonra (hemen kalk) o zâlimler topluluğu ile beraber oturma!(En'âm/68)

Ayetlerimiz hakkında (münasebetsizliğe) dalanları gördüğünde onlar başka bir söze geçinceye kadar onlardan yüz çevir!(En'âm/68)

Ayetlerimize iman edenler sana geldikleri zaman 'Size selâm olsun!' de!(En'âm/54)

Âdem rabbına âsi oldu da şaşırdı. Sonra rabbi onu seçti, tevbesini kabul etti ve ona doğru yola iletti.(Tâhâ/121-122)

Kur'an'ın bütün kıssaları basiret sahipleri için onlar ibret gözüyle baksınlar diye uyarmalardır;

Allah'ın başkasına öfkelenmesine vesile olan bir hareket ile diğer bir kulundan razı olmasını sakın uzak sayma. Bu, iki insanın makamları ayrı olduğundandır.

Şair buna şöyle işaret etmiştir: Bir kavim ki efendileriyle böbürlenmek onlara yakışır. Zaten kul, efendisinin derecesi nisbetinde böbürlenir.

ümmetimde başları tozlu topraklı, elbiseleri kirli bir grup olacaktır. Eğer onlar Allah'a herhangi bir hususta yemin teklif ederlerse muhakkak Allah onların yemininin gereğini yapar

Allah Teâlâ ona şöyle vahiy gönderdi: 'Ben onların duasını nasıl kabul ederim? Oysa günahları onların kalplerini kötü bir şekilde karartmıştır.

kendisini fiilde ve sözde o makamda olanlara benzeten bir kimse ise bu tür konuşma ile helâk olmuş ve küfre düşmeye yaklaşmıştır