Nedir senin benle olan hesabın,
Bir gün benden yana olmadın Felek.
Hangi yana dönsem yollar kapalı,
Bir gün olsun bana gülmedin Felek.

Gül yerine hep dikeni kokladım,
Gönlümde gam, ile keder sakladım.
Şikâyet etmedim, karşı çıkmadım,
Bir gün bile sevda kokmadın Felek.

Senelerdir vatanımdan uzağım,
Bitmedi bir türlü bana tuzağın.
Ben de bir insanım, inan yazığım,
Bir gün dost olmayı seçmedin Felek.

Ezeli ervahta kara yazılmış,
Gurbet elde mezarımız kazılmış.
İnsanlar değişmiş, düzen bozulmuş,
Bir gün haktan yana olmadın Felek.

Uzaktan seyrettim devri âlemi,
Hiç kimse bilmedi benim çilemi.
Tek dostumdur, aldım yine kalemi,
Neler yazdığımı bilmedin Felek.

Nerde çakal varsa etrafım sardı,
Dost bildiklerim de canımı aldı.
Geride sadece tek dostum kaldı,
Bir gün de yanımda durmadın Felek.

Sabır çeşmesinde yıkadım yüzüm,
Dünyanın malında olmadı gözüm.
Cahiller anlamaz, arife sözüm,
Doğru sözden yana olmadın Felek.

Epeydir cahille sohbeti kestim,
Kırdım aşk sazını, duvara astım.
Yar diye bağrıma taşları bastım,
Bir gün olsun murat almadım Felek.

Ben ak dediğime, sen kara dedin,
Ben doğru söyledim, sen yalan dedin.
İsrafil ne yapsın, ömrünü yedin,
Kırdın kanadını, kolunu Felek.
02.03.2025
İSRAFİL BİLİCAN