Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, develer tellal, pireler berber iken; Kafdağı'nın ardında bir ülke varmış. Bu ülke öyle büyülü, öyle güzel bir yermiş ki, oraya ulaşmak isteyen herkes türlü zorlukları göze almak zorundaymış. Ancak Kafdağı'na tırmanmak kolay değilmiş; yedi başlı ejderhalar, konuşan dev kayalar ve insanın aklını çelen rüzgârlarla doluymuş.

Bu masalımızın kahramanı ise cesur ve meraklı bir genç olan Küçük Ali'ymiş. Küçük Ali, köyünde yaşayan yaşlı bir bilgeden Kafdağı'nın ardındaki ülkenin hikâyelerini dinlermiş. Orada altından nehirler aktığını, ağaçların yapraklarının zümrüt gibi parladığını ve gökyüzünün her daim masmavi olduğunu öğrenmiş. Ancak bu ülkenin en büyük sırrı, orada yaşayan insanların her dileğinin gerçekleşir olmasıymış.

Küçük Ali'nin içinde bir ateş yanmaya başlamış.

"Ben de Kafdağı'nın ardına gidip o ülkeyi görmek istiyorum," demiş kendi kendine. Ailesi ve köydeki diğer insanlar onu bu fikrinden vazgeçirmeye çalışmışlar.

"Orası çok tehlikeli, kimse oraya gidip geri dönmedi." demişler. Ama Küçük Ali kararlıymış.

"Eğer hayallerimin peşinden gitmezsem, ömrüm boyunca pişman olurum," diye cevap vermiş.

Küçük Ali, sabahın erken saatlerinde yola koyulmuş. Yanına sadece biraz yiyecek, bir su matarası ve babasından kalan eski bir hançeri de yanına almış. Günlerce yürümüş, dağları aşmış, vadileri geçmiş. Nihayet Kafdağı'nın eteklerine varmış. Dağ, o kadar yüksekmiş ki zirvesi bulutların arasında kayboluyor-muş.

Kafdağı'na tırmanmaya başladığında karşısına ilk olarak yedi başlı bir ejderha çıkmış. Ejderha kükreyerek Küçük Ali'ye seslenmiş:

"Ey insan evladı! Buradan geçmek istiyorsan bana cesaretini kanıtlamalı-sın!" Küçük Ali korkusunu yenerek ejderhanın karşısına dikilmiş ve ona şöyle demiş:

"Cesaretimi kanıtlamama gerek yok, çünkü buraya kadar gelmek bile yeterince cesaret gerektirir." Ejderha bu cevabı duyunca gülmüş ve Küçük Ali'ye yol vermiş.

Daha sonra Küçük Ali, konuşan dev kayalarla karşılaşmış. Kayalar ona bilmeceler sormuş: "Eğer bilmecelerimizi çözemezsen burada sonsuza dek kalırsın." demişler.

Küçük Ali dikkatle dinlemiş ve zekâsını kullanarak tüm bilmeceleri çözmüş. Kayalar kenara çekilmiş ve ona yolu açmışlar.

Son olarak Küçük Ali, insanın aklını çelen rüzgârlarla mücadele etmek zorunda kalmış. Rüzgârlar ona sürekli geri dönmesini fısıldamış:

"Buradan öteye gitme, dön geri! Buradan öteye gitme, dön geri! Seni bekleyen hiçbir şey yok! Buradan öteye gitme, dön geri!" Ama Küçük Ali kalbindeki inancı dinlemiş ve rüzgârların sözlerine kulak asmamış.
Nihayet Kafdağı'nın zirvesine ulaşmış ve ardındaki ülkeyi görmüş.

Anlatılanlar doğruymuş; her şey gerçekten masallardaki kadar güzelmiş. Ancak Küçük Ali burada çok önemli bir şey öğrenmiş: Bu ülkeye gelen herkesin sadece bir dilek hakkı varmış. Küçük Ali uzun uzun düşünmüş ve sonunda dileğini dilemiş: "Kendi köyüme döndüğümde herkesin mutlu ve huzurlu bir yaşam sürmesini istiyorum."

Dileği kabul edilmiş ve Küçük Ali kendini bir anda köyünde bulmuş. O günden sonra köydeki herkes daha mutlu, daha huzurlu yaşamış. Küçük Ali ise Kafdağı'nın ardındaki macerasını kimseye anlatmamış, çünkü onun için en büyük mutluluk köyündeki insanların yüzündeki tebessüm olmuş.

Gökten üç elma düşmüş; biri bu masalı anlatanın, biri dinleyenin, biri de hayallerinin peşinden gidenlerin başına...

08.01.2025 Ankara
Durmuş Ali ÖZBEK
Eğitimci Yazar
Kültür Bakanlığı Halk Şairi